Το αίσθημα του απροσανατόλιστου και του αβοήθητου
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Τον τελευταίο καιρό που οι πληθυσμιακές ομάδες γίνονται όλο και πιο ευπαθείς στις μικροβιολογικές και ιδιαίτερα ιογενείς λοιμώξεις, εμφανίζεται τακτικά όπως διαπιστώνουμε και στην Βιονευρολογική, η κλινική εικόνα της οξείας μυελίτιδας.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Αρκετοί άνθρωποι μετά από κάποια γεγονότα με έντονη ψυχολογική φόρτιση εμφανίζουν μια παροδική σφαιρική αμνησία.
Πρόκειται για σεξουαλικά στοιχεία συνδεδεμένα με υπνικές ψευδαισθήσεις που συμβαίνουν στο στάδιο εκείνο όπου ο άνθρωπος είναι μεταξύ ύπνου «ξύπνιου».
Πρόκειται για τη σπουδαιότερη άρθρωση του σώματος και είναι αυτή που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με την κεφαλή.
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από υπνικές παραισθήσεις το γνωρίζουν οι περισσότεροι καλά και περνάνε τρομερές δυσκολίες και καταστάσεις, ενώ υποσυνείδητα αναγνωρίζουν πως αυτά συμβαίνουν στην περιοχή του ονείρου.
Οι υπνογενείς παραισθήσεις εμφανίζονται στα αρχικά στάδια του ύπνου, τη στιγμή που το άτομο σιγά-σιγά βυθίζεται στον ύπνο και έχει την αίσθηση να συμβαίνουν πράγματα και καταστάσεις γύρω από αυτό που κυρίως προκαλούν τρόμο και ψευδαισθήσεις.
Στη Βιονευρολογική, στις έρευνες ύπνου που κάνουμε πολύ τακτικά, έρχονται άνθρωποι που παραπονιούνται για τακτικές παραλύσεις στον ύπνο.
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».
Η παλαισθησία είναι η αίσθηση της αντίληψης των δονήσεων.
Η ναρκοληψία είναι ένα πρόβλημα, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική και όπως καταγράφεται και από άλλους σύγχρονούς ερευνητές, του λεγόμενου συντονισμού μεταξύ ύπνου – «ξύπνιου».
Στην καταγραφή του ύπνου καθώς επίσης και στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, αυτό που ενδιαφέρει τους ερευνητές τουλάχιστον εδώ στη Βιονευρολογική, είναι το λεγόμενο στάδιο REM, δηλαδή εκείνη η φάση του ύπνου όπου ζουν οι άνθρωποι κατά κάποιο τρόπο τα όνειρα τους «μισοξύπνιοι» και έχουν την αίσθηση ότι συμβαίνουν πράγματα τρομερά γύρω από τον εαυτό τους.
Ως γνωστό, η ΣΚΠ προκαλεί μια σειρά νευρολογικών και ψυχιατρικών συμπτωμάτων ποικίλης μορφής, έντασης και χρονικής εμφάνισης.
Σε παγκόσμια βάση επιμένουν εδώ οι ψυχίατροι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ψυχιατρικό σύμπτωμα ψυχωτικού χαρακτήρα μετά από έντονο στρες όπου ο ασθενής έχει την αίσθηση ότι “βγαίνει” από το σώμα του.
νάλογα με το ύψος του τραυματισμού όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική εμφανίζονται παραπληγίες ή τετραπληγίες. Κάθε φορά με ειδικές νευροφυσιολογικές εξετάσεις σε συμπλήρωμα των υπολοίπων ακτινολογικών είναι δυνατόν να έχουμε και μια σαφή εικόνα τόσο του ύψους της βλάβης όσο και του παραπληγικού γεγονότος.
Η Παρεγκεφαλίδα είναι το τρίτο μεγάλο κομμάτι μετά τα ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Οι διαταραχές πανικού και οι φοβίες, βασανίζουν πολλά εκατομμύρια ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για μια διαταραχή της ψυχικής ισορροπίας η οποία οδηγεί τον εγκέφαλο βιοχημικά εκτός ελέγχου.