Η θεωρία της χαρακτηριοδομής και της συμπεριφοράς
Πάρα πολύ τακτικά σε ασθενείς της Βιονευρολογικής, υπάρχει η ανάγκη της εκτίμηση της χαρακτηριοδομής τους
Πάρα πολύ τακτικά σε ασθενείς της Βιονευρολογικής, υπάρχει η ανάγκη της εκτίμηση της χαρακτηριοδομής τους
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην παρατηρήσει κάποιος, σε ένα παιδί που έχει το πρόβλημα, το «άδειο» του βλέμμα κατά τη διάρκεια της ημέρας
Στη Βιονευρολογική υπάρχει μια πείρα περίπου σαράντα ετών, σε ότι αφορά μελέτη και κλινική εξέταση των επιληπτικών καταστάσεων ή κρίσεων
Όπως κάθε ψυχιατρική διαταραχή και το θέμα των ψυχαναγκασμών θέλει ειδική αντιμετώπιση
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Αναλύοντας το γονιδίωμα του κάθε ανθρώπου το οποίο πλέον σε ότι αφορά το κόστος έχει φτάσει σε χαμηλά επίπεδα, περίπου χίλια ευρώ, μπορούμε στα αυτοάνοσα νοσήματα και μεταξύ αυτών και τον καρκίνο να κάνουμε συστηματικότερο έλεγχο σε ότι αφορά τα γονίδια και τα ένζυμα που τον προκαλούν.
Το χασμουρητό, μια κατά κόρον συνήθεια που μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα και σε ομάδες ατόμων ακόμα και σε έμβρυα κατά την κύηση, αποτελεί ένα αντανακλαστικό του νευρικού συστήματος που θεωρείται φυσιολογικό.
Με τα γνωστικά προκλητά δυναμικά και συγκεκριμένα με την καταγραφή του δυναμικού Ρ300, υπάρχει ο έλεγχος της λειτουργικής «ικανότητας» του ψεύδους σαν εγκεφαλική λειτουργία.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Φυσικά ναι, πάρα πολλές φορές στην Βιονευρολογική, ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις, ακόμα και οι λεγόμενες μορφές déjà vu ή jamais vu, έχουν βρεθεί κατ’ επανάληψη στον διαγνωστικό έλεγχο που κάνουμε.
Στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα μετά από βίαια εγκεφαλικά τραύματα, παρατηρούμε συχνά εκδηλώσεις βίας ή βίαιων κινήσων ή αντιδράσεων κατά τον ύπνο και ότι αυτά ιδιαίτερα συνδυάζονται με γνωστικές διαταραχές.
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Υπάρχει το σύνδρομο Βερντέν Μπούργκ τύπου 2, το οποίο χαρακτηρίζει τις περιπτώσεις μειωμένης ανάπτυξης του ενός ή και των δύο οφθαλμών, λόγω της έλλειψης κάποιου ενζύμου κατά την διάρκεια του τοκετού.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Ένα μεγάλο σημείο έρευνας, σύγχρονης νευρολογικής εξέτασης αποτελούν η ανάλυση των αισθημάτων όπως πόνος, φόβος, θυμός, απέχθεια, τύχη και θλίψη.
Στην Βιονευρολογική πέρα από τα κλασσικά προβλήματα ψυχιατρικής νευρολογίας και νευροφυσιολογίας αρκετά τακτικά βρίσκουμε τέτοια τα οποία είναι στο μεταίχμιο ψυχιατρικής και παραψυχολογίας.
Το νευροφυσιολογικό εργαστήριο της Βιονευρολογικής είναι από τα πλέον σύγχρονα και αποτελείται από άκρως εξειδικευμένα μηχανήματα σχετικά με την καταγραφή, ανάλυση και προσδιορισμό της εγκεφαλικής δραστηριότητας.