Η ευαισθητοποίηση στη «βρωμιά»
Το πόσο βρώμικο θεωρείται ένα περιβάλλον είναι θέμα πολιτισμικής προέλευσης, αλλά και εν μέρει ιδιοσυγκρασίας
Το πόσο βρώμικο θεωρείται ένα περιβάλλον είναι θέμα πολιτισμικής προέλευσης, αλλά και εν μέρει ιδιοσυγκρασίας
Ψυχολογικές έρευνες με φυσιολογικούς ανθρώπους, οι οποίοι «μπήκαν» στο πείραμα έναντι αμοιβής στην δεκαετία του 1950, κάπου στον Καναδά, υπό την διεύθυνση του ψυχολόγου Ηebb, κατέδειξαν ότι άτομα που υφίστανται μια πλήρη εγκεφαλική απομόνωση αντέχουν το γεγονός, μόνο μια εβδομάδα
Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλο πιο έντονα την ύπαρξη ενός «μαζικού» πανικού. Έχει μάλιστα πάρει τέτοιες εκτάσεις αυτός ο πανικός, ώστε όλα τα δυνατά επικοινωνιακά, κοινωνικά «τμήματα», δηλαδή η κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κρατικοί μηχανισμοί κ.λ.π., ασχολούνται με αυτό το πράγμα.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.