Ισημερινός και ανοσοποιητικό σύστημα
Ιατρικές έρευνες έχουν καταδείξει, και ανάλογη εμπειρία έχουμε και από δικούς μας ασθενείς, ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στον Ισημερινό τόσο πιο ισχυρό είναι το ανοσοποιητικό του σύστημα
Ιατρικές έρευνες έχουν καταδείξει, και ανάλογη εμπειρία έχουμε και από δικούς μας ασθενείς, ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στον Ισημερινό τόσο πιο ισχυρό είναι το ανοσοποιητικό του σύστημα
Όπως έχουμε δει αρκετές φορές εδώ στη Βιονευρολογική, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού (άμυνα του οργανισμού) κατευθύνεται εγκεφαλικά και υπάρχουν διαταραχές που το φέρνουν πολλές φορές «εκτός γραμμής».
Πολλές φορές, ο εγκέφαλος σε λειτουργικές διαταραχές παρουσιάζει μια «αναστάτωση» στο ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι που επιτρέπει σε μικρές ομάδες μικροβίων, που διεγείρουν τα λεγόμενα μακροφάγα κύτταρα, να δημιουργήσουν «απαρχές» αυτοάνοσων νοσημάτων.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Το μεγάλο μέρος της ανοσοποιητικής δράσης του σώματος, περίπου σε 70% ποσοστό, διενεργείται μέσω του εντερικού συστήματος
Τα τελευταία χρόνια όλες οι έρευνες συγκεντρώνονται προς την κατεύθυνση αυτή
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Ξέρουμε ότι η υποδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως π.χ. στην περίπτωση του Aids, φέρνει δυσάρεστες καταστάσεις για τον οργανισμό
Στη Βιονευρολογική τακτικά βλέπουμε ότι κυριαρχεί η γνώμη, ίσως επειδή υπάρχει «υπερπροσφορά» πληροφοριών ότι η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, προσβάλλεται από έναν ιό, ο οποίος τον καθιστά ανίκανο να αντιμετωπίσει τις διάφορες παθήσεις
Πρόκειται για μια τριάδα που η δυσλειτουργία της γεννά το ελάχιστο έως το πάρα πολύ μεγάλο κλινικό σύνδρομο του Hashimoto
Τοξικά αέρια όπως το μονοξείδιο του άνθρακα, του αζώτου και το υδρόθειο σε μικρές δοσολογίες που παράγονται από τον οργανισμό, διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα και συγκεκριμένα τα μακροφάγα και τα κύτταρα της νευρογλίας του εγκεφάλου σε μια αντιπαρασιτική και αντικαρκινική δραστηριότητα.
Παρακολουθώντας χρόνια στην Βιονευρολογική, τις διάφορες «εκφράσεις» νοσολογικών καταστάσεων, βλέπουμε ότι όλο και πιο τακτικά πίσω από αυτές, κρύβονται διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η λοίμωξη από έρπη κυρίως στο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από δύο φάσεις.
Στο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχουν κάποια ειδικά κύτταρα που όταν διεγείρονται προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου προσβάλει τον οργανισμό.
Η ιντερφερόνη είναι ένα φάρμακο το οποίο δίνεται σε πολλές νευρολογικές ασθένειες και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Μια σειρά από «μοντέρνες» ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος «βασίζεται» σε λοιμώξεις που παθαίνει το ίδιο από διάφορα βακτήρια, μικρόβια, αλλά περισσότερο από ιούς
Το νευρικό σύστημα, στην περιοχή του εντερικού συστήματος, είναι έτσι οργανωμένο, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να δώσει οποιαδήποτε «μάχη», με οποιοδήποτε οργανισμό επιβουλεύεται την υγεία του ατόμου
Εδώ στη Βιονευρολογική, είδαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα
Το αυτοάνοσο σύστημα, προκειμένου να διοργανώσει την άμυνα του οργανισμού, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρουσιάζει μια πολυπλοκότητα σχέσεων και συσχετισμών, προκειμένου να επιτευχθούν ομαλές λειτουργίες που έχουν σαν στόχο να ισχυροποιήσουν τον οργανισμό απέναντι σε ξένους παράγοντες που του επιτίθενται
Είναι μια παθολογική διαταραχή που προκύπτει σε βλάβες των μικρών αγγείων με υπερπλασία του ενδοθηλίου τους, έτσι ώστε να προκαλούνται μικρές θρομβώσεις