Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και αυτισμός
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Η έγκαιρη διάγνωση των διαταραχών της μνήμης αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης νευρολογίας.
Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Νοητικές ή συναισθηματικές διαταραχές, μέχρι τώρα, ερευνούνταν καθαρά αυθαίρετα και με βάση υποθέσεις και γεγονότα και όχι από την ψηφιακή ανάλυση της εγκεφαλικής λειτουργίας
Αυτή η κατάσταση, είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα για ένα νευρολόγο που καλείται να δει έναν ασθενή στα επείγοντα.
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.
Πρόκειται για καταστάσεις που δημιουργούνται σε διαταραχές λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να καταλήξει σε μια δηλητηρίαση (τοξίκωση).
Το θέμα των δυστονιών έχει πάρει τα τελευταία τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ μεγάλες διαστάσεις.
Παρόλο που σαν διάγνωση θεωρείται απλή, χρήζει ποικίλων μέσων.
Πλέον στη νευροψυχιατρική και ιδιαίτερα τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου έχει ξεφύγει από τα «κλασσικά» όρια.