H απόφαση και οι γραμμές
Στην εικόνα φαίνονται κάποιες γραμμές, οι οποίες μοιάζουν ή δε μοιάζουν μεταξύ τους.
Είναι ένα παλιό ψυχολογικό πείραμα, όταν κάποιος προσπαθεί να αναγνωρίσει ποιές από αυτές είναι περίπου όμοιες
Στην εικόνα φαίνονται κάποιες γραμμές, οι οποίες μοιάζουν ή δε μοιάζουν μεταξύ τους.
Είναι ένα παλιό ψυχολογικό πείραμα, όταν κάποιος προσπαθεί να αναγνωρίσει ποιές από αυτές είναι περίπου όμοιες
Στραβοπάτημα σαν επιληπτική διαταραχή Ναι το συνεχώς επαναλαμβανόμενο με τον ίδιο τρόπο ακούσιο «στραβοπάτημα» μπορεί να είναι ένδειξη κλινικής διαταραχής επιληπτικού τύπου. Σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις οι γιατροί με μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό όταν εξακριβώνουν την διάγνωση, αποκτούν αυτή την εμπειρία που καθορίζει πολλές φορές και την επαγγελματική τους πορεία. Δύσκολο αλλά σαν ιατρικό γεγονός […]
Η νόσος του Σαρκό σταματάει στον νωτιαίο μυελό Κλινικά είναι από χρόνια ύποπτο και αρκετά γνωστό ότι η νόσος του Σαρκό και ιδίως αυτή της ταχείας εξέλιξης δεν «σταματάει» ή περιορίζεται στον νωτιαίο μυελό. Συνεχίζεται η συνδρομή και στον εγκεφαλικό ιστό. Συγκεκριμένα στις κινητικές μοίρες των εγκεφαλικών νεύρων, στο προμήκη , στον μεσεγκέφαλο και στην […]
Στραβοπάτημα σαν επιληπτική διαταραχή Ναι το συνεχώς επαναλαμβανόμενο με τον ίδιο τρόπο ακούσιο, «στραβοπάτημα» μπορεί να είναι ένδειξη κλινικής διαταραχής επιληπτικού τύπου. Σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις οι γιατροί με μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό όταν εξακριβώνουν την διάγνωση, αποκτούν και την επαγγελματική τους πορεία. Δύσκολο αλλά σαν ιατρικό γεγονός επαναλαμβάνεται, ιδιαίτερα αν κάποιος μετά από αμηχανία, […]
Επιληψία και σχεδιασμός «πορείας» Είναι αυτονόητο ότι όταν κάποιος θέλει να πάει κάπου το σχεδιάζει αυτόματα στο μυαλό του και ήδη ο εγκέφαλος πολλές φορές πριν ακόμα από την τελική απόφαση έχει «βρει» τη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσει. Κεντρική θέση σε αυτή τη λειτουργία του γεωγραφικού προσανατολισμού της πορείας, έχει ο ιππόκαμπος με ένα […]
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, τα στοιχεία του κεραυνοβόλου έρωτα ξεκινούν από την οσμή.
Ο κύριος λόγος που οι περισσότεροι ψυχίατροι ασχολούνται με τη συλλογή εκείνων των ενδείξεων (παραγόντων) που υποδηλώνουν την αυτοκτονικότητα είναι ότι σε κατάλληλες καταστάσεις μπορούν να διαγνωσθούν έγκαιρα και να δημιουργήσουν μία θεραπευτική ασπίδα για τον υποψήφιο αυτόχειρα.
Κάτι που από το παρελθόν είναι γνωστό και προκύπτει και με τα νέα στατιστικά δεδομένα είναι ότι οι ψυχικές διαταραχές είναι αυτές που κατά πρώτο λόγο μπορούν να οδηγήσουν απότομα σε μία απόπειρα αυτοκτονίας.
Η ύπαρξη μίας υπερευερεθιστότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι αδιαμφισβήτητα και ένα γεγονός γενετικής προέλευσης.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Την τελευταία δεκαετία τονίζεται έντονα και ιδιαίτερα τελευταία και από νευροεπιστημονικές πηγές η θεωρία του «κοινωνικού φύλου» σε σχέση με το βιολογικό φύλο και κατά πόσο το πρώτο αποτελεί μία «τεχνολογική» μίμηση του δεύτερου.
Όταν μία «απότομη θολούρα» εμφανίζεται τακτικά και με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να θεωρείται ύποπτη μίας εγκεφαλικής διαταραχής επιληπτικού χαρακτήρα, ακόμη και αν υφίσταται εγκυμοσύνη.
Αρκετές φορές βλέπουμε στον εγκέφαλο ότι υπάρχουν διάφορες μικρές στικτές βλάβες λόγω «διάσχισης» ιστών του εγκεφάλου.
Όταν εμφανίζεται πανικός στην καθημερινότητά μας υπάρχουν δύο βασικές αντιδράσεις και είναι οι εξής: η φυγή ή η παραμονή.
Ο εγκέφαλος μας είναι κατασκευασμένος με τέτοιον τρόπο ώστε από μόνος του να αποφασίζει αν θα κάνει έναν αγώνα ή όχι.
Όπως αναφέραμε και σε άλλα άρθρα, η ψυχογενής κρίση αποτελεί μια πολύ δύσκολη κλινική εικόνα διότι μαζί με τ’ άλλα προβλήματα προστίθεται και η «αμφιβολία» αν έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια επιληπτική κρίση.
Η επιστήμη τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα ότι αφορά τις νευροεπιστήμες, έχει καταδείξει ότι στον εγκέφαλο λαμβάνουν χώρα βιοχημικές διαδικασίες, μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, πριν από την απόφαση της εκτέλεσης μιας πράξης
Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέϊβικ στη Νορβηγία το 2011 σκότωσε εβδομήντα εφτά ανθρώπους κατά τη διάρκεια μιας σχιζοφρενικής κρίσης
O Αμερικανός νευροεπιστήμονας Libet παρατήρησε στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα σε διάφορα πρόσωπα με τα οποία πειραματιζόταν ότι προηγείται ένα «σήμα» του εγκεφάλου πριν από κάθε συνειδητή πράξη
Ήδη εδώ και πάρα πολλούς αιώνες γίνεται μια προσπάθεια έρευνας της παραβατικής συμπεριφοράς