Ποια είναι τα συμπτώματα της ορθοστατικής ταχυκαρδίας;
Όπως αναφέρει και η ονομασία, η ορθοστατική ταχυκαρδία προέρχεται κατά κύριο λόγο από την απότομη όρθια στάση που παίρνει το σώμα
Όπως αναφέρει και η ονομασία, η ορθοστατική ταχυκαρδία προέρχεται κατά κύριο λόγο από την απότομη όρθια στάση που παίρνει το σώμα
Οι καρδιοεγκεφαλικές «συγκοπές» είναι συγκεκριμένες καταστάσεις απώλειας της συνείδησης που προέρχονται από μια ταυτόχρονη διαταραχή καρδιακού και εγκεφαλικού ρυθμού
Οι «συγκοπές» μπορεί να προέρχονται από πολλές αιτίες, όπως είναι η διαταραχή αιμάτωσης στον εγκέφαλο ή η αλλαγή στάσης του σώματος ή ακόμη μπορεί να οφείλονται στην καρδιακή λειτουργία
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τα ιστορικά διάφορων ασθενών με κρίσεις και παρατηρώντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, διαπιστώνουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το κυρίως πρόβλημα σε αυτούς τους ασθενείς αποτελεί μια απότομη διαταραχή της κυκλοφορίας με τη μορφή της «συγκοπής»
Η ορθοστατική ταχυκαρδία είναι ένας όρος που δείχνει μια αυξημένη ταχυκαρδία σε απότομη όρθια στάση του σώματος
Αν και θεωρείται σχετικά σπάνιο, εντούτοις στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει ότι το σύνδρομο της ορθοστατικής υπότασης εμφανίζεται αρκετά συχνά, ιδιαίτερα σε άτομα τα οποία πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα
Οι «συγκοπές» είναι κλινικά φαινόμενα που παρουσιάζονται μετά από μια διαταραχή της αιματικής κυκλοφορίας στον εγκέφαλο
Το αγγειογενές οίδημα είναι κάτι που ουσιαστικά προκαλεί την εγκεφαλοπάθεια και ιδιαίτερα είναι έντονο στις περιπτώσεις της λεγόμενης οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας
Στη Βιονευρολογική, παραπάνω από μια εικοσαετία καταγράφουμε τις περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας Hashimoto και την πορεία του σε παράλληλη παρακολούθηση με νευροφυσιολογικές (ηλεκτροεγκεφαλογραφικές) καταγραφές
Η άνοια είναι, όπως την ξεχωρίζουμε εδώ στη Βιονευρολογική, μια νοσηρή κατάσταση με κυρίαρχο σύμπτωμα την απώλεια της μνήμης
Το βενζόλιο μαζί με μια συγγενική χημική ουσία, την τολουόλη, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για την εμφάνιση εγκεφαλοπαθειών
Από την εμπειρία που έχουμε στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε να προτιμούμε την έκφραση επιληπτικού επεισοδίου αντί της διάγνωσης της επιληψίας, που πολλές φορές ίσως και άδικα δίνει ένα στίγμα στον ασθενή
Όπως είναι οι παρατηρήσεις μας εδώ στη Βιονευρολογική, καμιά συνειδησιακή διαταραχή, ακόμα και προ ντελίριο καταστάσεις, δεν έρχεται τελείως απότομα
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική και από τη συγκέντρωση νευροφυσιολογικών εξετάσεων και ιδίως ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων με σύγχρονη καταγραφή της ηλεκτροκαρδιογραφικής δραστηριότητας, διαπιστώνουμε ότι η απώλεια ή η ελάττωση συνείδησης σε αυτά τα περιστατικά είναι τελείως διαφορετικού τύπου
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Είναι κάτι που μπορεί να το συναντήσει ο κλινικός νευρολόγος ανά πάσα στιγμή και να τον «ξεγελάσει» με την συμπτωματολογία του.
Στην νευρολογία, πάντοτε τα μεγαλύτερα διαγνωστικά προβλήματα, ήταν η κατάσταση της ενδοκρανιακής πιέσεως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αυτό μπορούσε να γίνει με μια μέτρηση, σε μια χρονική φάση, και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Πρόκειται για καταστάσεις που δημιουργούνται σε διαταραχές λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να καταλήξει σε μια δηλητηρίαση (τοξίκωση).
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.