Όταν ο τρόμος της κεφαλής διαταράσσει την ισορροπία του ατόμου
Πρόκειται για μια κατάσταση που λέγεται και μεσεγκεφαλικός τρόμος, όπου ξαφνικά αρχίζει να τρέμει το κεφάλι και ο ασθενής να χάνει την ισορροπία του και να πέφτει κάτω
Πρόκειται για μια κατάσταση που λέγεται και μεσεγκεφαλικός τρόμος, όπου ξαφνικά αρχίζει να τρέμει το κεφάλι και ο ασθενής να χάνει την ισορροπία του και να πέφτει κάτω
Πάρα πολύ. Μέσα στη Βιονευρολογική επανειλημμένα έχουμε δει, ύστερα μάλιστα και από πολλές νευροφυσιολογικές εξετάσεις ότι ακόμη και μια μικροδιαταραχή του τρόμου των χεριών μπορεί να αλλάξει βασικά τη ζωή του ασθενούς
Κατά την εξέταση των αντανακλαστικών, και ειδικά των κάτω άκρων, όταν αυτά «κρέμονται», δεν πατούν δηλαδή σε στέρεο έδαφος, τότε μετά την πρόκληση τους, αντανακλαστική, βλέπουμε το κάτω άκρο να πηγαινοέρχεται όπως το εκκρεμές
Στην περίπτωση αυτή, έχουμε μια ιδιόμορφη μορφή τρόμου για αυτό τον αποκαλούμε και ιδιοπαθή, που έχει σαφώς κληρονομικό χαρακτήρα
Στη Βιονευρολογική είναι μια εξέταση που είναι ρουτίνα και τη χρησιμοποιούμε συνεχώς, όπου καταρχάς γίνεται ένα τεστ αν μπορεί ο ασθενής να μείνει σταθερά όρθιος, να βαδίσει με κλειστά μάτια και αν μπορεί να εκτελέσει κάποιες κινήσεις με ορισμένες εντολές
Πρόκειται για εκείνα τα αντανακλαστικά που κατορθώνουν και κρατούν τον κορμό σε όρθια στάση και επιτρέπουν στο σώμα τη σωστή κίνηση της βάδισης
Όταν έχουμε μια τέτοια περίπτωση που ενώ ο ασθενής βαδίζει καλά, μόλις κλείσει τα μάτια του κινδυνεύει να πέσει και χάνει την ισορροπία του, τότε μιλάμε ότι υπάρχει μια αισθητική διαταραχή
Ένα ουσιαστικό πρόβλημα των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων είναι ότι παρουσιάζονται, αμέσως μετά τον τραυματισμό, επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες είναι ιδιαίτερα έντονες και πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, διότι ο κίνδυνος περιπλοκών είναι πάρα πολύ μεγάλος
Αυτή η ερώτηση είναι κεφαλαιώδης και πρέπει να απασχολεί το θεράποντα γιατρό πάνω από όλα και πάντα εντατικά
Οι παράγοντες επιδείνωσης της κλινικής εικόνας ενός ασθενούς της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι το πρώτο μέλημα για την ιατρική φροντίδα
Η διαχείριση της θεραπείας της σκλήρυνσης κατά πλάκας οφείλει να είναι διαχρονική
Υπάρχει μια μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως ανάμεσα στους υπερτασικούς, η οποία έχει μια χαρακτηριστική προοδευτική εξέλιξη σε σχηματισμούς στη μέση του εγκεφάλου
Μια «αγαπημένη» ιατρική αγωγή είναι η χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων, σε περιπτώσεις υπόνοιας αγγειακών ισχαιμικών και ιδιαίτερα παροδικών ισχαιμικών
Πρόκειται για μια ερώτηση που ακόμα και οι ίδιοι οι ασθενείς, όταν εμφανίζονται εδώ στη Βιονευρολογική, την θέτουν απευθείας στο γιατρό που τους εξετάζει γιατί βρίσκονται πράγματι σε μεγάλη ένταση αναμονής, αμφιβολίας και κυρίως μη γνώσης του αντικειμένου που ζητάνε από το γιατρό να διαπραγματευτεί
Αντικρίζουμε στη Βιονευρολογική αρκετά τακτικά το πρόβλημα ότι ορισμένοι ασθενείς θέλουν από το ιατρό τους να τους πει τι ακριβώς να κάνουν, ενώ κάποιοι άλλοι αναζητούν περισσότερες ευκαιρίες μέσα σε αυτό το σύστημα, ζητώντας παράλληλες γνώμες
Η επίσκεψη και αναζήτηση της συμβουλής από ένα γιατρό για ένα πρόσωπο με νευροψυχιατρικά νοσήματα αποτελεί ένα κολοσσιαίο κεφάλαιο
Ένα πρόσωπο με μια νευρολογική ή ψυχιατρική πάθηση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, χωρίς αμφιβολία, χρειάζεται ένα γενικό παθολόγο ή κάποιον άλλο γιατρό, αλλά πρέπει με καθαρότητα σκέψης να αναγνωρίσουμε ότι πέρα από τις ειδικές του φροντίδες πάνω σε αυτό το ειδικό νευροψυχιατρικό πρόβλημα, χρειάζεται και έναν ειδικό
Ο παράγων πείρα είναι ένας τεράστιος συντελεστής, σε ότι αφορά διαγνωστικό και θεραπευτικό αποτέλεσμα για τις νευροψυχιατρικές αρρώστιες
Πολλά ασφαλιστικά ταμεία, ασφαλιστικοί οργανισμοί, αλλά και ιδιαίτερα πολλοί ασθενείς και άνθρωποι του ιατρικού κόσμου, θεωρούν ότι εφόσον ένας γιατρός έχει την εκπαίδευση του νευρολόγου ψυχίατρου είναι ταυτόχρονα ίδιος με έναν άλλο που κατέχει τα τυπικά αυτά προσόντα
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι όταν εμφανίζεται μια αυτοάνοση ασθένεια π.χ. ερυθηματώδης λύκος , σκλήρυνση κατά πλάκας, τόσο στον ίδιο ασθενή υπάρχουν ενδείξεις και άλλων αυτοάνοσων νοσηρών διαταραχών, αλλά και στο περιβάλλον του εμφανίζονται αυτοάνοσα νοσήματα με μεγαλύτερη συχνότητα παρά στον υγιή πληθυσμό