Ο αυτοτραυματισμός με αιχμηρά αντικείμενα και ιδιαίτερα με λεπίδες στα νεαρά άτομα αυξάνει τα ήδη υπάρχοντα ψυχικά συμπτώματα και μειώνει την αυτοεκτίμηση σε επίπεδο έως και μηδενικό˙ νοιώθουν ντροπή και ευθύνη για τις πράξεις τους και τις συνέπειές τους.
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Στο δυτικό ημισφαίριο είναι ιατρικά πιστοποιημένο το γεγονός ότι ο αυτοτραυματισμός με ξυράφι, ιδιαίτερα στους εφήβους, αποτελεί ένα μαζικό φαινόμενο.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Στα άτομα με τάση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα (κυρίως ξυράφι) ο κύριος ψυχικός μηχανισμός που διαταράσσεται είναι αυτός της αυτοεκτίμησης.
Τριχοτιλλομανία, ονυχοφαγία, αυτοτραυματισμός. Πρόκειται για τρία ξεχωριστά συμπτώματα, αλλά τακτικά εμφανιζόμενα και μαζί σε γυναίκες πιο τακτικά από άντρες, δημιουργώντας στους πάσχοντες χρόνια ψυχιατρικά και κυρίως κοινωνικά προβλήματα
Σε ορισμένα άτομα υπάρχει μια προδιάθεση, σαν να λέμε τάση αυτοτιμωρίας, που εμφανίζεται στις περιπτώσεις της παρουσίας μιας αυξημένης στρεσογόνου κατάστασης
Tο στοιχείο του αυτοτραυματισμού σαν διαγνωστικό πρόβλημα, κατά τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική, πρέπει να εννοείται σαν στοιχείο συμπτωματολογίας σε σχέση με άλλα, παράλληλα σε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα
Αγόρια και περισσότερο κορίτσια, παιδικής μέχρι και εφηβικής ηλικίας, σε αρκετά μεγάλο ποσοστό παρουσιάζουν τις περισσότερες φορές, φροντίζοντας να το κρύβουν, τάσεις αυτοτραυματισμού
Μπορεί κανείς να καταλάβει το στοιχείο του αυτοτραυματισμού, διαβάζοντας τη διήγηση ενός ασθενούς της Βιονευρολογικής, που είχε το πρόβλημα
Η νεαρή κοπέλα που κόβεται με το ξυραφάκι ή τρυπάει τα αυτιά της, ο ασθενής που αυτοτραυματίζεται με ένα μαχαίρι, ακόμη και το παιδάκι που δαγκώνει τα χείλη ή τα χέρια θεωρούνται ως περιπτώσεις αυτοτραυματισμού
Σε δικές μας έρευνες εδώ στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά επιβεβαιώνεται η υποψία της κληρονομικής προδιάθεσης σε περιπτώσεις αυτοτραυματισμού και αυτοτιμωρίας
Στον εγκέφαλο μας υπάρχει ένα νευρωνικό τόξο που ρυθμίζει τη βιωματική ένταση των διαφόρων αισθημάτων
Τα τελευταία δέκα χρόνια η υπολογιστική μαγνητική τομογραφία και συγκεκριμένα σε συνδυασμό με τις πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές, έχουν εντοπίσει συγκεκριμένους εγκεφαλικούς σχηματισμούς, υπεύθυνους για την κατάσταση αυτή
To κύριο σημείο όπου εδράζεται το νευρωνικό τόξο που ρυθμίζει την ένταση του βιώματος του πόνου είναι στον προμετωπιαίο λοβό
Στη Βιονευρολογική, ένα τακτικό σύμπτωμα από διάφορες νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες είναι η τάση για αυτοτραυματισμούς
Αυτοτιμωρία-Αυτοτραυματισμός [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Ο συνδυασμός βρίσκεται τακτικά κυρίως στις παιδικές ηλικίες, όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στην Βιονευρολογική.
Οι πάσχοντες από οριακή προσωπικότητα χαρακτηρίζονται από μία συγκεκριμένη ψυχολογική συμπεριφορά που κυρίως περιλαμβάνει πολύ ισχυρές τάσεις για κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών.
«Ματώνω άρα υπάρχω» είναι το υπόβαθρο της ψυχικής διαταραχής που κρύβεται πίσω από τους αυτοτραυματισμούς.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος