Μαθησιακές διαταραχές και εκπαίδευση
Οι μαθησιακές διαταραχές πλέον ανέρχονται περίπου στο 10% με 15% των παιδιών και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στην Βιονευρολογική, αυτό το ποσό τείνει να αυξάνεται.
Οι μαθησιακές διαταραχές πλέον ανέρχονται περίπου στο 10% με 15% των παιδιών και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στην Βιονευρολογική, αυτό το ποσό τείνει να αυξάνεται.
Ο αριθμός των σχιζοφρενικών επεισοδίων άρα και των σχιζοφρενών ασθενών ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια ραγδαία.
Η κατάθλιψη είναι μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που μέχρι τώρα θεωρούσαν οι επιστήμονες ότι προέκυπτε από συνδυασμό διαταραχής πολλών νευρωνικών τόξων.
Η καρδιακή βαλβιδοπάθεια είναι ένας παράγοντας διαταραχής της καρδιακής και κατά συνέπεια όλης της αιματικής κυκλοφορίας.
Οι υπέρηχοι ή το ντόπλερ έχουν δώσει στη νευρολογία μια ουσιαστική ώθηση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις. Στην Βιονευρολογική, χρησιμοποιούμε και το απλό ντόπλερ (b-made), καθώς επίσης και το διακρανιακό ντόπλερ.
Η παράλυση κάποιου κρανιακού νεύρου (εγκεφαλικής συζυγίας), τουλάχιστον από ότι βλέπουμε στην Βιονευρολογική, αποτελεί ένα τακτικό γεγονός.
Στην Βιονευρολογική, αρκετά τακτικά συναντούμε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, που παρουσιάζουν το φαινόμενο της δυσκαταποσίας ή της αναρρόφησης.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την διαταραγμένη λειτουργία της γεύσης και του χαμόγελου (εικόνα) που σχεδόν πάντα υποβαθμίζονται στην σημασία του από ασθενή και γιατρό.
Πολλές φορές κατά την νευρολογική εξέταση στην Βιονευρολογική, παρατηρούμε μια μικρή ή μεγάλη απόκλιση της κάτω γνάθου.
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Υπάρχει εκτεταμένη πεποίθηση ότι σε περιπτώσεις ιλίγγου, υπεύθυνο είναι μόνο το σύστημα του λαβυρίνθου.
Το κέντρο εθισμού όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες και όπως έχει πιστοποιηθεί και από τη δική μας εμπειρία στην Βιονευρολογική, βρίσκεται σε ένα νευρωνικό τόξο του οποίου ελέγχεται και «κυριαρχείται» από τη νήσο του Ράϊλ.
Πολύ τακτικά στη Βιονευρολογική, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το πρόβλημα αυτό· που ο θεράπων γιατρός δεν μπορεί να ξεχωρίσει με σιγουριά τι ακριβώς συμβαίνει ανάμεσα στο γεγονός μιας υπνικής παράλυσης ή τυχόν επιληπτικής κρίσης.
Ο Εμίλ Κρέπελιν στο 19ο αιώνα ήταν ένας μεγάλος νευρολόγος – ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο της Τάρτου της Εστονίας, που εργάστηκε πάρα πολλά χρόνια σε ότι άφορα την τυπολογία των ψυχώσεων.
Πάρα πολλά άτομα συχνά αναφέρουν στον ψυχίατρο θεωρώντας τον κατάλληλο άτομο, γεγονός που επιβεβαιώνεται στις εξετάσεις που γίνονται στη Βιονευρολογική, τις λεγόμενες προθανάτιες εμπειρίες δηλαδή εκείνα τα κλινικά βιώματα που υποτίθεται έφερναν τα πρόσωπα σε μια κατάσταση ευεξίας, χρωμάτων και φωτός αισθάνθηκαν όταν “πέθαναν” και ξαναγύρισαν μετά.
Η κατάθλιψη είναι η αρρώστια της εποχής.
Πάμπολλες φορές, όπως σε κάθε ιατρείο, έτσι και στην Βιονευρολογική, γίνεται τακτική αναφορά για πιθανή απώλεια συνείδησης.
Για τους γιατρούς της Βιονευρολογικής, η εξέταση του τόνου της κινητικότητας σε όλες τις νευρολογικές εξετάσεις έχει πάντοτε μεγάλο ενδιαφέρον.
Το θέμα των δυστονιών έχει πάρει τα τελευταία τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ μεγάλες διαστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.