«Déjà vu» και το παράδειγμα του Γκαίτε
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η ζωνοειδής έλικα του εγκεφάλου αποτελεί μία ουσιαστικής σημασίας περιοχή του εγκεφάλου για τη ζωή και για τη ρύθμιση της καθημερινότητάς του.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Οι διάφορες ψυχώσεις που μπορεί κατά καιρούς να προσβάλουν ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες με ταυτόχρονες ενδείξεις φλεγμονής είναι αυτές των υποδοχέων NMDA.
Ο NMDA-υποδοχέας στον εγκέφαλο είναι ένας υποδοχέας ιόντων τα οποία έχουν σαν δράση με τη βοήθεια συγκεκριμένων πρωτεϊνών να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση σήματος εντός των εγκεφαλικών κυττάρων.
Τα τελευταία χρόνια, σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορούμε να έχουμε μία εμφάνιση αυξημένων ψυχωτικών καταστάσεων με περίπλοκες νευρολογικές εικόνες, όπως π.χ. η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, διαταραχών της συμπεριφοράς και ακόμη παραλύσεις σε νεαρές κοπέλες.
Πάρα πολλές ιώσεις δημιουργούν στον εγκέφαλο τέτοιες προϋποθέσεις παραγωγής αντισωμάτων που με τη σειρά τους προκαλούν εγκεφαλίτιδες οι οποίες «αυξάνονται» συμπτωματολογικά με την εμφάνιση ψυχωτικών καταστάσεων και επιληπτικών κρίσεων.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Οι όγκοι στις ωοθήκες δημιουργούν πάρα πολλές φορές, εάν και φαίνεται περίεργο, έντονες εγκεφαλίτιδες με σειρά μεγάλων προβλημάτων όπως είναι οι επιληπτικές κρίσεις και οι ψυχώσεις.
Υπάρχουν μορφές ψυχώσεων οι οποίες προέρχονται από εγκεφαλίτιδες, κυρίως μετά από ιώσεις, που συνοδεύονται τακτικά και από επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές εγκεφαλίτιδας οι οποίες σαν κύριο σύμπτωμα και πολλές φορές πρώτο παρουσιάζουν κάποιες ψυχωτικές, «τρελές» αντιδράσεις.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές καταστάσεις οι οποίες προέρχονται μετά από μία ίωση λόγω ερπητοϊών ζέμπρα, που κυρίως εμφανίζονται στα ζώα μετά από επαφές με αυτού του είδους τα τετράποδα.
Σύγχρονες νευροφυσιολογικές εξετάσεις με τα αποτελέσματά τους έχουν δείξει ότι όντως υπάρχει μία διαδικασία διαχωρισμού συνειδητών και μη συνειδητών καταγραφών στον εγκέφαλο.
Μία κύρια διαταραχή της ομοιόστασης η οποία είναι πολύ ουσιώδης για την παθογένεση του συνδρόμου του πάρκινσον είναι οι διαταραχές του ύπνου.
Η ύπαρξη μίας υπερευερεθιστότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι αδιαμφισβήτητα και ένα γεγονός γενετικής προέλευσης.
Το μεταιχμιακό σύστημα στον εγκέφαλο είναι αυτό που συνδέει ουσιαστικά το νωτιαίο μυελό με τον ανώτερο εγκέφαλο και είναι ουσιώδες για τη ρύθμιση του ύπνου, ιδιαίτερα για το στάδιο REM˙ πρόκειται για εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται στάδιο των ονείρων.
Μακροχρόνιες έρευνες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με τα αποτελέσματά τους ότι υπάρχει μία σειρά νοσημάτων, όπως είναι το πάρκινσον, οι επιληπτικές κρίσεις αλλά κυρίως η κατάθλιψη, που έχουν έναν σημαντικό «προπομπό».
Η διαταραχή του ύπνου συνήθως βασίζεται στην έλλειψη ή στον «κακό» μεταβολισμό κάποιων από τους πολλούς νευροδιαβιβαστές ή συνδυασμό αυτών στον εγκέφαλο.