Επιληψία και στάδια ύπνου στο παιδί
Η επιληψία στο παιδί αποτελεί μια πάρα πολύ δύσκολη, διαγνωστική υπόθεση και ακόμη περισσότερο αδιερεύνητη, πολλές φορές, όταν χρειάζεται να δώσουμε ανάλογη φαρμακευτική αγωγή
Η επιληψία στο παιδί αποτελεί μια πάρα πολύ δύσκολη, διαγνωστική υπόθεση και ακόμη περισσότερο αδιερεύνητη, πολλές φορές, όταν χρειάζεται να δώσουμε ανάλογη φαρμακευτική αγωγή
Σε αντίθεση με τον αμφοτερόπλευρο θυρεοειδικό εξόφθαλμο, που δεν παρουσιάζει καμία δυσκολία, με το μονόπλευρο υπάρχει τακτικό πρόβλημα
Σε αυτή την περίπτωση, στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε τακτικά κυρίως σε περιπτώσεις ψυχικών διαταραχών και ιδιαίτερα άνοιες, όπου υπάρχει και μια ουσιαστική βλάβη λειτουργίας μεταξύ μετωπιαίου λοβού και βασικών γαγγλίων και παρεγκεφαλίδας
Αρκετές φορές παρατηρούμε σε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μια ρυθμική ταλάντωση της κεφαλής από τη μια πλευρά στην άλλη, ή από τα μπρος προς τα πίσω, η οποία τακτικά συνδυάζεται και με έναν τρόμο των περιφερικών τμημάτων των άκρων
Ο μεγάλος Freud είχε πει κάποτε ότι ο μελαγχολικός έχει μια έντονα τραυματισμένη προσωπικότητα και υποβάθμιση του εγώ του
Στις άνοιες ακόμη και αυτές της ελαφριάς μορφής σπάνια θα δούμε τη συνύπαρξη τους με αγχώδεις καταστάσεις.
Το πρόβλημα του εύκολου εμετού, με ή χωρίς πρόκληση του, είναι ένα νευρολογικό πρόβλημα αντανακλαστικών.
Τα ενδοεγκεφαλικά αγγεία «αφήνουν» τα αποτυπώματα τους επάνω στο κρανίο.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Αναμφισβήτητα, εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στους γιατρούς ότι υπάρχει μία έντονη κλινική σχέση της νόσου του Alzheimer και των επιληπτικών κρίσεων.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία προσπάθεια μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) να καλυφθεί το διαγνωστικό κενό που υπάρχει τουλάχιστον στις περιπτώσεις της υποψίας της παθολογικής εξέλιξης της νόσου του Alzheimer .
Αυτό που χαρακτηρίζει τους παρκινσονικούς ασθενείς σ’ όλα τα στάδια της νόσου είναι η αδυναμία σωστής γραφής με διαφορετική ένταση.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, πάρα πολλές φορές μια γενική εξέταση αίματος είναι το κλειδί για να μας δείξει πάρα πολλές φορές, πέρα από την κλινική συμπτωματολογία, και τη «συγγένεια» που μπορεί να έχει ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος με το κεντρικό νευρικό σύστημα
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια στη Βιονευρολογική σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα ή ακόμη και σε αυτά τα νοσήματα που έχουν κάποια «μικροένδειξη» για αυτοάνοσο χαρακτήρα κάνουμε μια αναλυτική ηλεκτροεγκεφαλογραφική έρευνα
Σε περιπτώσεις που έχουμε μια μυϊκή αδυναμία ή τουλάχιστον παράπονα για κάτι τέτοιο, θα πρέπει να γίνεται μια πάρα πολύ προσεκτική εξέταση της εμφάνισης των μυών σε όλα τα άκρα και στον κορμό
Ένα σωστό και εύκολο διαγνωστικό κριτήριο στις περιπτώσεις της διαφοροδιάγνωσης μιας σπονδυλοπαρεγκεφαλιδικής συνδρομής από άλλες αρρώστιες, όπως είναι ο υποθυρεοειδισμός, σκλήρυνση κατά πλάκας ή εξωπυραμιδικά σύνδρομα, είναι η διανοητική κατάσταση του ασθενούς
Η μνήμη έχει μια τεράστια «συμμετοχή» στη βιολογική αναπαραγωγή του ανθρώπου, αλλά και στο ένστικτο επιβίωσης
Tο στοιχείο του αυτοτραυματισμού σαν διαγνωστικό πρόβλημα, κατά τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική, πρέπει να εννοείται σαν στοιχείο συμπτωματολογίας σε σχέση με άλλα, παράλληλα σε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα
Πρόκειται για μια κατάσταση που λέγεται και μεσεγκεφαλικός τρόμος, όπου ξαφνικά αρχίζει να τρέμει το κεφάλι και ο ασθενής να χάνει την ισορροπία του και να πέφτει κάτω