Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και βλαστοκύτταρα
Τελευταίες ανακαλύψεις από την Ιαπωνία έχουν καταδείξει κάτι που επιστημονικά φαίνεται πολύ λογικό
Τελευταίες ανακαλύψεις από την Ιαπωνία έχουν καταδείξει κάτι που επιστημονικά φαίνεται πολύ λογικό
Χρησιμοποιώντας διακρανιακά μαγνητικά πεδία είναι δυνατόν να προκαλέσουμε λειτουργικές συμπεριφορές του νευρικού κυττάρου.
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Οι ψυχαναγκασμοί είναι εγκεφαλικές δυσλειτουργικές καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μη ορθή επικοινωνία του αρχαϊκού εγκεφάλου με το νεοεγκέφαλο.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός «έδωσε» το έναυσμα προκειμένου να εφαρμοστεί μία προγενέστερη νευρολογική γνώση.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Από τότε που έχει ανακαλυφτεί τα τελευταία χρόνια ότι η ουσία της περίπτωσης του ιλίγγου είναι στη μετακίνηση των ωτοκονίων, δηλαδή των κρυσταλλικών σωματιδίων που υπάρχουν μέσα στο αιθουσαίο νεύρο, έχει αλλάξει τελείως και η νοοτροπία των γιατρών, όσο αφορά τη θεραπευτική διαχείριση της κατάστασης αυτής
Μιλάμε για λειτουργία δυο διαφορετικών εγκεφάλων, αναφερόμενοι στα εγκεφαλικά ημισφαίρια
Υπάρχουν κάποιες ουσίες ανάμεσα στα γονίδια του DNA , τα λεγόμενα μεθύλια
Οι κινητικές διαταραχές, από διάφορες νευρολογικές παθήσεις, δημιουργούν ένα πολύ μεγάλο θεραπευτικό πρόβλημα σε πολλούς ασθενείς
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.