Πρόκληση εξάρσεων στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει χαρακτηριστικές εξάρσεις συμπτωμάτων που μπορούν να φτάσουν μέχρι την πλήρη κατάρρευση του ασθενούς.
Είναι γνωστό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλλει τη μυελίνη των νεύρων.
Έρευνες που έγιναν στις αρχές του 21ου αιώνα έδειξαν ότι στη σκλήρυνση κατά πλάκας έχουμε ένα περίπλοκο σύμπλεγμα νοσολογικών παραγόντων που οδηγεί στην κλινική μορφή της νόσου.
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Ο αυτισμός κατά κύριο λόγο εκδηλώνεται με διαταραχές της συμπεριφοράς.
Σε αρκετές περιπτώσεις και κυρίως σε παθήσεις όπως είναι η κατάθλιψη, η ψύχωση, και ορισμένα είδη νευρώσεων απαιτείται παράλληλη θεραπεία εντέρου και νευρικού συστήματος.
Ιδιαίτερα σε διαταραχές του ύπνου, οι κυτοκίνες αντιδρούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Από την αρχαιότητα είναι ήδη γνωστό ότι η αϋπνία επηρεάζει την άμυνα του οργανισμού και προκαλεί διάφορες ασθένειες.
Χωρίς τον ύπνο είναι αδύνατον να υπάρχουν η λειτουργία του μεταβολισμού αλλά και της άμυνας του οργανισμού˙ πρόκειται για ένα τρίγωνο που δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις για την τόσο απαραίτητη για τη ζωή συνεργασία.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός από φαιά ουσία ο οποίος βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου ˙ πρόκειται ουσιαστικά για τον ενδιάμεσο σταθμό των αισθητηριακών ερεθισμών.
Στον εγκέφαλο υπάρχει μία περιοχή η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως κέντρο πιστοποίησης και διαφοροποίησης της έντασης των ονειρικών σχηματισμών.
Η απότομη διαταραχή του ύπνου οφείλεται στη δυσμενή εγκεφαλική δυσλειτουργία, η οποία καταλαμβάνει συγκεκριμένη θέση στον εγκέφαλο.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις του κακού ύπνου παρατηρούμε μία δυσλειτουργία του εγκεφάλου η οποία οδηγεί στην εκφύλιση των ζωτικών λειτουργιών του.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες είναι αναμφισβήτητο ότι σε μικρομοριακό επίπεδο εξελίσσονται διαδικασίες που αφορούν τη ρύθμιση του ύπνου.
Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια η απάντηση στο αίνιγμα «ύπνος» είναι οι μικρομοριακές ενώσεις.
Ο απόλυτος έλεγχος του βαθύ ύπνου γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Μετά από πολλές μελέτες και ιδιαίτερα απ’ αυτήν του νευρολόγου – ψυχίατρου Constantin von Economo έχει αποδειχθεί ότι η κατάσταση του ύπνου δεν είναι μία παθητική λειτουργία του εγκεφάλου.
Ο Constantin von Economo ήταν Αυστριακός νευρολόγος–ψυχίατρος με ελληνικές ρίζες ο οποίος τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ερευνώντας μία επιδημία, κατέληξε σε σπουδαία συμπεράσματα σε ότι αφορά την κατανομή του ύπνου.