Πόσο συνήθης είναι η διαταραχή της προσοχής στην επιληψία;
Η διαταραχή της προσοχής στην επιληψία αποτελεί σχεδόν κανόνα και μόνο σε ελάχιστες κυριολεκτικά περιπτώσεις δεν εμφανίζεται.
Η διαταραχή της προσοχής στην επιληψία αποτελεί σχεδόν κανόνα και μόνο σε ελάχιστες κυριολεκτικά περιπτώσεις δεν εμφανίζεται.
Οι υπερκινησίες έχουν μια έντονη ψυχική «συνοδεία»
Οι εγκεφαλικές λειτουργίες της προσοχής είναι συγκεκριμένες και τα τελευταία χρόνια λόγω της μεγάλης τεχνολογικής προόδου άρτια διαγνωσμένες.
Το παραλήρημα, δηλαδή μια μορφή ντελίριου, με διάσπαση της προσοχής αποτελεί ένα κλινικό δίπολο που παρουσιάζεται πάρα πολύ τακτικά
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή είναι μια ουσία που μεταβιβάζει βιοχημικά τη νευρική διέγερση από το ένα εγκεφαλικό κύτταρο στο άλλο
Όπως γνωρίζουμε από την κλινική πείρα στη Βιονευρολογική, αυτό που εξετάζουμε σαν πρώτο στοιχείο, για τυχόν ύπαρξη υπόνοιας μιας εγκεφαλοπάθειας, είναι η συνείδηση
Έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική ότι πολύ τακτικά και χωρίς ουσιαστικό λόγο, παρά μια μικρή έλλειψη προσοχής, στην κρίσιμη στιγμή της «εφόδου» των συμπτωμάτων είναι δυνατόν να προκύψει μια βαριά εγκεφαλοπάθεια
Στη Βιονευρολογική, συγκεντρώνοντας τα διάφορα στοιχεία που παρατηρούμε σε παιδιά με υπερκινητικότητα και διαταραχή της προσοχής, το κύριο σύμπτωμα και από εκεί που εν μέρει «αποδεικνύεται» το πρόβλημα είναι ότι αυτά εμφανίζουν μια διαταραχή της λογικής της ομάδας
Όπως είναι οι παρατηρήσεις μας εδώ στη Βιονευρολογική, καμιά συνειδησιακή διαταραχή, ακόμα και προ ντελίριο καταστάσεις, δεν έρχεται τελείως απότομα
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
Η αποπραγματοποίηση είναι όταν κάποιος ασθενής αδυνατεί να κατανοήσει συγκεκριμένο τμήμα του περιβάλλοντος ή σχετικό με αυτό γεγονότα.
Στην Βιονευρολογική, δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία κατά την νευροψυχιατρική εξέταση, στις διαταραχές του επιπέδου της συνείδησης. Και βέβαια αυτό είναι και το ουσιώδες.
Όταν η επιληψία μειώνει την προσοχή. Η δυνατότητα της υψηλής λειτουργίας της προσοχής είναι ένα ιδιαίτερο προσόν για κάθε άνθρωπο και ένα ουσιαστικό εργαλείο για αντίληψη και επικοινωνία. Η προσοχή ρυθμίζεται από διάφορα νευρωνικά τόξα, που είναι πλέον γνωστά σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου. Μάλιστα ο ανθρώπινος εγκέφαλος αυτόνομα και αυτόματα ρυθμίζει και αναβαθμίζει αυτές […]
Γενικά στην επιληψία υπάρχει διαταραχή κατά περιόδους, τουλάχιστον της προσοχής, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει μία άλλη λειτουργία της προσοχής η οποία βασίζεται στην εντόπιση νέων στόχων και νέων σκοπών που στρέφεται η πνευματική δραστηριότητα του ατόμου.
Ένα από τα βασικότερα «πρώιμα» συμπτώματα που παρουσιάζεται στις επιληπτικές διαταραχές είναι οι δυσλειτουργίες της προσοχής.
Το υπερκινητικό παιδί και ιδιαίτερα αυτό με διάσπαση προσοχής αποτελεί αντικείμενο μελέτης για τους γιατρούς και αργότερα για τους νευροεπιστήμονες ήδη από το 17ο αιώνα στην Ευρώπη.
Στον εγκέφαλο υπάρχει μία περιοχή η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως κέντρο πιστοποίησης και διαφοροποίησης της έντασης των ονειρικών σχηματισμών.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα έχει την ιδιότητα της υψηλής ποιότητας και ακριβούς καταγραφής της λειτουργίας των νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου όσο καμία άλλη διαγνωστική μέθοδος
Κατά τη μελέτη του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, με τις ανεπτυγμένες τεχνικές δυνατότητες διαπιστώνουμε ότι πέρα των σταθερών εγκεφαλικών δυναμικών υπάρχουν και κάποια δυναμικά «προσωρινής παρέλευσης» κυρίως από τον ινιακό λοβό, όταν καταγράφεται το ηλεκτροεγκεφαλογραφικό σήμα