Πόσο επικίνδυνη είναι η φωτοφοβία
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Ένα από τα μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα, που κάθε μέρα διαπιστώνουμε και εμείς στην δραστηριότητα μας εδώ στη Βιονευρολογική, είναι το θέμα της «επικάλυψης» των διαταραχών της συνείδησης από άλλες αιτίες
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Μια υποκατηγορία των διαταραχών του πανικού, όπως έχουμε δει στη πληθώρα των αναλόγων ασθενών χ, εδώ στη Βιονευρολογική, αποτελεί η ομάδα των ασθενών, που εμφανίζουν σαν πρώτο και κύριο σύμπτωμα της διαταραχής του πανικού, καρδιοαναπνευστικά προβλήματα.
Οι διαταραγμένοι βιορυθμοί και κυρίως του ύπνου, όπως έχουμε καταγράψει εδώ σε έρευνες στη Βιονευρολογική, μέσω του εικοσιτετραώρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, φέρνουν παχυσαρκία.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Σχεδόν κάθε δεύτερος ασθενής που έρχεται για μια νευρολογική εξέταση παραπονιέται, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, για την ύπαρξη στιγμών αδυναμίας κάποιων ομάδων μυών ή και ολόκληρου του κορμού.
Έχουμε διδαχτεί από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ότι η αδυναμία μπορεί να είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα και να έχει την «πρωτοκαθεδρία» από άλλα σε εμφάνιση πολλών κλινικών καταστάσεων.
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις διαταραχών περιφερικού, νευρικού συστήματος με τη μορφή μουδιάσματος και παραισθησιών στα άκρα οι ασθενείς πολλές φορές παραπονούνται για ενοχλήσεις μόνο στο ένα πόδι ή στο ένα χέρι.
Όταν έχουμε την εμφάνιση διαταραχών της μνήμης και κυρίως με συνοδεία μιας απάθειας, έλλειψη επικοινωνίας, διαταραχών προσανατολισμού και πιθανόν κρίσεων πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με τη διάγνωση.
Πολύ τακτικότερα από ότι κανείς υπολογίζει όπως διαπιστώσαμε και στη Βιονευρολογική, σε εκφυλιστικά και αγγειακά νοσήματα στη βρεγματομετωπιαία αριστερή περιοχή έχουμε και την εμφάνιση αφασικών διαταραχών.
Πάντα πρέπει να δίνεται όπως μας οδηγεί η πείρα μας στη Βιονευρολογική μεγάλη σημασία στην απότομη εμφάνιση του χαμηλώματος της έντασης της φωνής (υποφωνία).
Η αορτή είναι το μεγαλύτερο αγγείο του οργανισμού από το οποίο εκφύονται όλες οι αρτηρίες που τροφοδοτούν το νωτιαίο μυελό μέσα στη σπονδυλική στήλη.
Πρόκειται για ένα τακτικό πρόβλημα όπως έχουμε διαπιστώσει στη βιονευρολογική σπονδυλικών διαταραχών σε παθήσεις των μικρών αγγείων.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε την πείρα μιας ελαφριάς και προοδευτικής αύξησης της συμπτωματολογίας, κινητικών και αισθητικών διαταραχών, στις περιπτώσεις αυτές.
Από τη Βιονευρολογική, ξέρουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ασθενείς με το σύμπτωμα της παραπάρεσης σε πίεση του νωτιαίου μυελού σε διάφορες αιτίες.
Το αίσθημα της πείνας ρυθμίζει την ανάγκη σίτισης του ατόμου, προκειμένου να διατηρηθεί ο οργανισμός σε φυσιολογικά επίπεδα.
Στην Βιονευρολογική, εξετάζουμε κυρίως νευροφυσιολογικά αυτό το φαινόμενο σε περιπτώσεις ανορεξίας, βουλιμίας και διαταραχών της σίτισης.
Πρόκειται για μια αυτοάνοσου τύπου, μη φυσιολογική, αντίδραση χωρίς γνωστή, σαφή αιτιολογία.
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι ουσιώδης για την καθημερινή πράξη.