Ψυχογενείς κρίσεις και κατανόηση
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν για τους γιατρούς εκείνες τις επιληπτόμορφες κρίσεις οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, δεν έχουν επιληπτικό χαρακτήρα.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν για τους γιατρούς εκείνες τις επιληπτόμορφες κρίσεις οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, δεν έχουν επιληπτικό χαρακτήρα.
Έντονο σωματοποιημένο άγχος, κυρίως με τη μορφή αδυναμίας, ιλίγγων και κυκλοφορικών διαταραχών που μεταφέρονται εύκολα σαν επώδυνες συνέπειες στο σώμα σε ανθρώπους που είχαν μια δύσκολη και «κακή» ζωή, παρουσιάζεται στη Βιονευρολογική
Πόσο τακτική είναι η εμφάνιση επιθετικότητας στην επιληψία; Αποτελεί μία ερώτηση πάρα πολύ επίκαιρη και χρειάζεται πάντα να την έχουμε κατά νου, όταν υπάρχει η υπόνοια ότι αντιμετωπίζουμε ασθενή με επιληψία ή ακόμη και με συναισθηματικές διαταραχές, αλλά με «χρώμα» επιληπτικού τύπου. Πρόκειται για διαταραχές του συναισθήματος οι οποίες παρουσιάζονται με τη μορφή επιληπτικών κρίσεων, […]
Ο «διακόπτης» της επιληψίας στον αυτισμό Οι αυτιστικές διαταραχές είναι αποτέλεσμα επιληπτικών διαταραχών σε συγκεκριμένα σημεία (κυρίως στα βασικά γάγγλια στον εγκέφαλο). Οι εμμονές που αντιλαμβανόμαστε σε πρόσωπα με αυτιστικά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς είναι δυσλειτουργίες στις περιοχές αυτές του εγκεφάλου. Η έντονη εμμονή και το «κόλλημα» σε μια επαναλαμβανόμενη αυτιστική πράξη, είναι ακριβώς το αποτέλεσμα μιας […]
Επιληψία και ανδρικός δεξιός εγκέφαλος. Η επιληψία σαφώς είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας. Παρουσιάζει δε πολυάριθμες κλινικές εικόνες, πολλές από αυτές μέχρι και σήμερα παραμένουν άγνωστες ή ανεπαρκώς διευκρινισμένες. Ερευνώντας τον εγκέφαλο στην επιληψία, κυρίως μέσω πολλαπλών και ποικιλόμορφων εγκεφαλικών καταγραφών φθάνουμε όλο και τακτικότερα σε αποτελέσματα που μέχρι τώρα ήταν άγνωστα και πολύ δύσκολα θεραπεύσιμα. […]
Γενικά στην επιληψία υπάρχει διαταραχή κατά περιόδους, τουλάχιστον της προσοχής, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Οι ψυχαναγκασμοί είναι εγκεφαλικές δυσλειτουργικές καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μη ορθή επικοινωνία του αρχαϊκού εγκεφάλου με το νεοεγκέφαλο.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.
Ο εθισμός που προκαλεί εξάρτηση σ’ ένα άτομο φτάνει στην ολοκλήρωσή του όταν αυτό το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, ακόμα και αν γνωρίζει πως θα υποφέρει γι’ αυτήν την αδυναμία ελέγχου των πράξεών του.
Ήδη διανύουμε τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και αυτή η χρονική διαδρομή χαρακτηρίζεται από την εντατική έρευνα που αφορά τις νευροεπιστήμες και πιο συγκεκριμένα έχει ονομαστεί ως «η δεκαετία του εγκεφάλου».
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Το humanmicrobiomeprojectείναι το πρώτο πρόγραμμα έρευνας, χρηματοδοτούμενο από πολλές πλευρές, που τρέχει σε ότι αφορά την αναζήτηση του άξονα «εγκεφάλου-εντέρου» και των νευρολογικών συνεπειών της δυσλειτουργίας του.
Σε διάφορες μορφές επιληψίας έχει διαπιστωθεί ότι μία ελαττωματική νευρογένεση εμφανίζεται στον εγκέφαλο.
Η γλυκόζη αποτελεί ένα από τα βασικά θρεπτικά στοιχεία των εγκεφαλικών κυττάρων.
Σε πολλές περιπτώσεις ασθενών έχει διαπιστωθεί σταδιακή αύξηση των διαταραχών μνήμης.
Ο ναρκισσισμός αποτελεί μία ψυχοπαθολογική κατάσταση που υπάρχει σε κάθε άτομο και υποδηλώνει τη διαρκή ενασχόληση με τον εαυτό του.
Ο τραυματισμένος εγκέφαλος παρουσιάζει δυσλειτουργία σε ότι αφορά τη διαμόρφωση του ρυθμού της μελωδίας και της μουσικής.
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.