Μπότοξ (αλλαντική τοξίνη) και κόπωση
Το μπότοξ είναι μια ουσία, η αλλαντική τοξίνη, που είναι πολύ γνωστή σε ότι αφορά τη θεραπεία της σπαστικότητας ή χρησιμοποιείται από τους πλαστικούς χειρούργους για λόγους καλλωπισμού.
Το μπότοξ είναι μια ουσία, η αλλαντική τοξίνη, που είναι πολύ γνωστή σε ότι αφορά τη θεραπεία της σπαστικότητας ή χρησιμοποιείται από τους πλαστικούς χειρούργους για λόγους καλλωπισμού.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε δει πάρα πολλές φορές ανεξήγητες, κλινικά, συμπεριφορές από κατά τα άλλα τελείως φυσιολογικά άτομα.
Οι φλεγμονές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο για την κατάσταση του νευρικού συστήματος και πρέπει από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, να εξασφαλίζουμε όσο γίνεται γρηγορότερα μια καθαρή εικόνα για τη κλινική διάσταση που έχει το πρόβλημα.
Εμείς στην Βιονευρολογική, θεωρούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο άνω τίτλος αποτελεί ένα πλεονασμό.
Πάρα πολλές φορές εμφανίζεται μια ζάλη ή ακόμη και σκοτοδίνη ή αδυναμία συγκέντρωσης, γενικά μια συνειδησιακή διαταραχή, τόσο σε ότι αφορά το επίπεδο όσο και το περιεχόμενο, όταν έχουμε έντονους πόνους στον αυχένα, που συνοδεύονται και με αυχενική δυσκαμψία.
Στην Βιονευρολογική, η παρατήρηση είναι ότι η πρώτη σχέση που έχουν οι λοιμώξεις με το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η διαταραχή της συνείδησης σε διάφορα επίπεδα.
Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που πάντα έχει ένα κεντρικό σημείο ελέγχου, τουλάχιστον εδώ πέρα στην Βιονευρολογική.
Υπάρχουν μερικές μορφές επιληπτικών κρίσεων που εμφανίζουν τυπικό χαρακτήρα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο τακτικά αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία διαφόρων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Σε μοριακό, στην κυριολεξία, επίπεδο, όπως δείχνουν οι μοντέρνες εξετάσεις, οι οποίες κατά καιρούς φτάνουν και στην Βιονευρολογική, μπορεί πλέον να νοθευτεί μια διαταραχή, η οποία μπορεί να προκαλέσει την εκάστοτε σοβαρή νόσο.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Η διαβητική πολυνευροπάθεια είναι το «πρώτο» σύμπτωμα της εμφάνισης μιας χρόνιας παχυσαρκίας διαβήτη τύπου 2 ή ακόμη και μιας ερχόμενης εγκεφαλοπάθειας.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι πάρα πολύ τακτικά εμφανίζονται δυο ενοχλήματα μαζί, τα οποία φαινομενικά δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους. Πρόκειται για διαταραχές της μνήμης με παράλληλη πτώση της ακοής στο ένα αυτί.
Η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει τις σταθερές του εκφράσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι γνωστές αλλά αυτές μπορούν να ποικίλουν μεταξύ τους σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Υπήρχε πάντοτε μια απορία και ιδιαίτερα για μας στην Βιονευρολογική, που ασχολούμαστε εδώ και χρόνια με τα αυτοάνοσα, πώς είναι δυνατόν νευρολογικές ασθένειες της ίδιας «κοπής» να έχουν την ίδια συμπτωματολογία με διαφορετική ένταση, σειρά ή έκταση.
Συνήθως για τις διάφορες νευρολογικές ασθένειες που μπορούν να έχουν μια παθολογική καρκινογόνα βάση, χρησιμοποιούμε την έρευνα των γονιδίων «κλειδιών».
Χωρίς αμφιβολία, από ότι δείχνουν και τα ευρήματα στις διάφορες νευρολογικές ασθένειες εδώ στην Βιονευρολογική, τόσο η εξέταση τους, όσο και η ίαση τους, τις περισσότερες φορές βασίζεται σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό στον τρόπο της ζωής.
Ο έρπης, που θεωρείται και σαν αιτία της λοιμώδης μονοπυρήνωσης, πολύ τακτικά σε έκρηξη της νόσου και μετά από έντονα εμπύρετα, εμφανίζει ταυτόχρονα μια πτώση της ακοής από το ένα ή και τα από τα δυο αυτιά.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της άνοιας είναι, αυτή τη στιγμή ότι αφορά τις ασθένειες γενικά, τουλάχιστον στην Ευρώπη, ένα από τα μεγαλύτερα εάν όχι και το μεγαλύτερο.