Αυτοέλεγχος και οι ασθένειες
Οι έρευνες στην ιατρική έχουν δείξει ότι ο αυτοέλεγχος του ατόμου είναι δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ασθενειών.
Οι έρευνες στην ιατρική έχουν δείξει ότι ο αυτοέλεγχος του ατόμου είναι δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ασθενειών.
Ο ειδικός γιατρός αυτό που πρέπει να κάνει σε καταστάσεις πανικού είναι να αναλύσει τους μηχανισμούς πρόκλησης του στρες σε ατομικό επίπεδο, να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει έτσι ώστε να μπορέσει να το ρυθμίσει και να απαλλάξει τον ασθενή από τις συνέπειές του.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού αποτελεί σημαντικό προβληματισμό σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, στον εγκέφαλο υπάρχει ένας μηχανισμός ο οποίος συνδυάζοντας συνειδητές και ασυνείδητες πληροφορίες μπορεί και αντιλαμβάνεται τα λάθη του ανθρώπου σε ειδικό και γενικό επίπεδο.
Η επανάληψη οδηγεί στη μάθηση˙ κοινή παραδοχή από αρχαιοτάτων χρόνων στη διαδικασία μάθησης του εγκεφάλου.
Μας εκπλήσσει ότι στην καθημερινότητα ορισμένες κινήσεις που εκτελούμε και διάφορες σκέψεις που κάνουμε προκύπτουν κάποια στιγμή αυθόρμητα και ασυνείδητα ˙το ασυνείδητο είναι υπό αμφισβήτηση.
Όταν το παιδί μαθαίνει ποδήλατο παρουσιάζεται μία πολύ υψηλή εγκεφαλική δραστηριότητα σε δράση.
Πρόκειται για δύο αλληλένδετες έννοιες οι οποίες χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα του ατόμου.
Στις αρχές του 21ου αιώνα ξεκινάει ένα καινούργιο δίλημμα σε ότι αφορά την αιτία εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ πρόκειται για φλεγμονή ή εκφύλιση των νευρικών κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Σε παγκόσμιο ιατρικό επίπεδο υπάρχει η πεποίθηση ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Στις θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπιση του αυτισμού πρέπει να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή και να γίνεται παράλληλα θεραπεία συμπεριφοράς με κοινωνικά και γλωσσικά στοιχεία.
Πριν αποφασιστεί ποιο θεραπευτικό σχήμα θα χορηγηθεί σ’ ένα αυτιστικό παιδί, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη η κλινική εικόνα των εκφράσεων και των κινήσεων του.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες είναι αναμφισβήτητο ότι σε μικρομοριακό επίπεδο εξελίσσονται διαδικασίες που αφορούν τη ρύθμιση του ύπνου.
Πρόκειται για το σύνολο εκείνης της εγκεφαλικής διαδικασίας με βάση την οποία είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε σε κοινωνικό επίπεδο τις θέσεις και τους σκοπούς των άλλων.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Τόσο ο διαβήτης όσο και η υπέρταση έχουν μεγάλη επίδραση στην πίεση του εγκεφάλου, πίεση που προκαλείται αφενός από τα αγγεία που τον τροφοδοτούν με αίμα και αφετέρου από το εγκεφαλονωτιαίο υγρό που κυκλοφορεί στις δεξαμενές του εγκεφάλου.
Νέες έρευνες έχουν δείξει με σαφήνεια ότι η νόσος του Parkinson ξεκινά σ’ ένα κυτταρικό επίπεδο στον εγκέφαλο.
Στην εμφάνιση της νόσου του Parkinson, η «κυτταρική ενέργεια» παίζει έναν από τους βασικούς ρόλους.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.