Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Αναμενόμενα το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί το νούμερο ένα διαγνωστικό μέσο και μάλιστα με διαφοροδιαγνωστικό χαρακτήρα, σε ότι αφορά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μια γενετική προδιάθεση για το φόβο επηρεάζονται πολύ εύκολα από γεγονότα του περιβάλλοντος, ειδικά ή και γενικά
Οι κρίσεις και ιδιαίτερα οι μεγάλες επιληπτικές κρίσεις στον ύπνο είναι ένα θέμα που ακόμα τελεί υπό «συζήτηση»
Πρόκειται στην εκλαμψία για επιληπτικές κρίσεις που εμφανίζονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό και είναι χαρακτηριστικές για την ιδιαίτερη επικινδυνότητα τους, σε σχέση με δυσάρεστες εξελίξεις
Στη Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, ότι η διαταραχή που οδηγεί σε ανάλογα νοσολογικά σύνδρομα του ύπνου, κατά τη διάρκεια του, κατά κύριο λόγο οφείλεται στη διακοπή που προκαλούν οι κρίσεις
Πριν έρθουν οι επιληπτικές κρίσεις σε οποιοδήποτε ασθενή, υπάρχει μια διαδικασία εγκεφαλικών, εκφυλιστικών αλλοιώσεων κυρίως της φαιάς ουσίας, η οποία μάλιστα αποτυπώνεται εκφυλιστικά τόσο σαν ευρήματα ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων όσο και σαν αποτελέσματα της υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας
Όταν έχουμε μια επιληπτική κρίση ή απλό επεισόδιο σημαίνει ότι έχουμε και μια διαταραχή, ενδοεγκεφαλικά, κάποιου νευρωνικού τόξου
Στη Βιονευρολογική υπάρχει μια πείρα περίπου σαράντα ετών, σε ότι αφορά μελέτη και κλινική εξέταση των επιληπτικών καταστάσεων ή κρίσεων
Ο καθένας από εμάς σε στιγμές της ζωής του ή και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα νιώθει να καταλαμβάνεται από απότομες κρίσεις ατονίας
Πολλές φορές ο συνδυασμός διαταραχές συνείδησης με υπερευαισθητική ακοή και επιθετικές τάσεις ή επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται τακτικά σαν ένα σύνδρομο, το οποίο έχουμε δει και στην Βιονευρολογική.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Οι όγκοι στις ωοθήκες δημιουργούν πάρα πολλές φορές, εάν και φαίνεται περίεργο, έντονες εγκεφαλίτιδες με σειρά μεγάλων προβλημάτων όπως είναι οι επιληπτικές κρίσεις και οι ψυχώσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλά κλινικά περιστατικά όπου εμφανίζονται ελαφρές ψυχικές διαταραχές με έντονες επιληπτικές κρίσεις ή και αντίστροφα.
Μακροχρόνιες έρευνες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με τα αποτελέσματά τους ότι υπάρχει μία σειρά νοσημάτων, όπως είναι το πάρκινσον, οι επιληπτικές κρίσεις αλλά κυρίως η κατάθλιψη, που έχουν έναν σημαντικό «προπομπό».
Αυτή η τριάδα παρουσιάζεται τακτικά και μπορεί να συνοδεύεται πολλές φορές και από επιληπτικές κρίσεις σε μία ιδιόμορφη παθολογική εικόνα που αποκαλείται τελευταία και «άνοια του τύπου Lewy».
Το έτος 1953 στο Μόντρεαλ του Καναδά έγινε μία εγχείρηση σε έναν ασθενή με επιληπτικές κρίσεις όπου του αφαιρέθηκαν και από τις δύο μεριές τα κέντρα των ιππόκαμπων.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Οι επιληπτικές κρίσεις σε συνδυασμό με διαταραχές της λεπτής κίνησης του χεριού η οποία παρουσιάζεται κυρίως ασυμμετρικά μαζί με τις μυοκλονίες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της συμπτωματολογίας αυτής της νόσου.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος