Επιληψία και έντερο
Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει μία αρκετά μεγάλη συνάφεια και παθογένεια μεταξύ των εντερικών παθήσεων και της εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων.
Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει μία αρκετά μεγάλη συνάφεια και παθογένεια μεταξύ των εντερικών παθήσεων και της εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων.
Μέσα στον εγκέφαλο σε ορισμένες καταστάσεις, τραυματικές, λοιμώδεις κ.τ.λ., δημιουργείται ένας ερεθισμός κάποιων κυττάρων τα οποία μέσω αυτού του αιτίου οδηγούνται σε μία υπερσύγχρονη δραστηριότητα εκφορτίσεων.
Όταν το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφεται για πολλές ώρες, προσφέρει κάποια στοιχεία˙ όπως π.χ. η συγκεκριμένη μορφή κάποιων επαρμάτων εγκεφαλικών δυναμικών σε ορισμένες περιοχές, σε κάποιες καταστάσεις (ύπνος).
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Ένα θανατηφόρο «τρίγωνο» αποτελεί η χρήση του αλκοόλ, η επιληψία και η οδήγηση.
Όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, η επιληψία είναι μία διαδικασία «λάθους» ανάπτυξης της νευρογένεσης.
Ασθενείς με παρκινσονικές διαταραχές αυτού του τύπου παρουσιάζουν σαν πρώτο σύμπτωμα μία αστάθεια στη βάδιση ταυτόχρονα με αίσθημα ζάλης, «θολούρας» κυρίως κατά την απότομη ορθόσταση.
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Σε πολλούς ασθενείς όπου υπάρχει η λάθος προσέγγιση της διάγνωσης συνδρόμου πάρκινσον εμφανίζονται δυστονικά συμπτώματα τα οποία παράλληλα συνυπάρχουν με μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε να υπάρχει πάντοτε προδιάθεση για επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Πρέπει πάντα να γνωρίζουμε ότι σήμερα ασθενείς με επιληπτικά σύνδρομα βιώνουν μία απόλυτα νέα πραγματικότητα για τη συνείδησή τους.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Το ρίσκο για την ανάπτυξη ενός επιληπτικού συνδρόμου ή ακόμη και για την πρόκλησή του, τις περισσότερες φορές προέρχεται από άλλη νοσολογική κατάσταση η οποία συνήθως δεν αφήνει κάποια υπόνοια για τη δημιουργία επιληπτικών δυσλειτουργιών.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) είναι το κύριο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την επιληψία συστηματικά από τη δεκαετία του πενήντα.
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας μπορούμε να δούμε στην οθόνη την εγκεφαλική δραστηριότητα ακόμα και παιδιών και κυρίως αυτήν των λεγόμενων βραδέων φλοιϊκών κυττάρων που είναι ενδεικτική των επιληπτικών κρίσεων.
Ο Phineas Gage δούλευε στο χώρο των κατασκευών σαν εργάτης όπου ξαφνικά μετά από μία τυχαία έκρηξη στο εργοτάξιο δέχτηκε ένα σίδερο στο κεφάλι.