Εγκέφαλος και κίνδυνος επιληψίας
Το ρίσκο για μία επιληπτική κρίση ή «αντίδραση» υπάρχει θεωρητικά σε κάθε εγκέφαλο.
Το ρίσκο για μία επιληπτική κρίση ή «αντίδραση» υπάρχει θεωρητικά σε κάθε εγκέφαλο.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).
Η βάση κάθε επιληπτικής κρίσης είναι μία ηλεκτρική διαταραχή στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μικρές ομάδες νευρώνων στον εγκέφαλο παράγουν κατά μόνας ασθενή ηλεκτρικά πεδία.
Ο θυμός σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά μίας επιληπτικής κρίσης.
Ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για τους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις είναι η έγκαιρη προειδοποίηση ότι πρόκειται να έρθει μία τέτοια κρίση.
Δεκαετίες πλέον τώρα είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεκτό ότι η επιληψία δεν είναι μία ψυχική νόσος.
Η «απότομη» πτώση σαν γεγονός από μόνο του μας οδηγεί στο γιατρό και συνήθως εκείνος ανακαλύπτει μία αιτία του συμπτώματος.
Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο συναντάμε μία ουσιαστική αναφορά σχετικά με την επιληψία.
Σε ύποπτες περιπτώσεις για επιληπτική κρίση υπάρχουν σχεδόν πάντοτε κάποια στοιχεία που προηγούνται, όπως:
Στις εγκεφαλικές δυσπλασίες υπάρχει ένα σαφές ιατρικό δεδομένο˙ είναι οι αναπόσπαστες καταστάσεις του οργανισμού που συμπλέουν τις περισσότερες φορές με την όλη λειτουργία του.
Τον τελευταίο καιρό έχει επιτευχθεί παγκοσμίως μία μεγάλη ανακάλυψη˙ πρόκειται για την κατασκευή ενός μηχανήματος–neurofeedback το οποίο έχει τη δυνατότητα να καταγράφει απλές εγκεφαλικές εκφορτίσεις, χαρακτηριστικές της επιληπτικής προδιάθεσης.
Τα βραδέα δυναμικά του φλοιού, όπως είναι διεθνώς γνωστά SCP, είναι κύματα εγκεφαλικής δραστηριότητας τα οποία εμφανίζονται λίγο πριν την επιληπτική έκρηξη.
Τα SCP κύματα, δηλαδή τα βραδέα φλοιϊκά κύματα που καταγράφονται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι ενδεικτικά μίας επιληπτικής κρίσης που θα ακολουθήσει.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Οι διάφορες μορφές «εξορκισμού» από διάφορους «ειδικούς» του είδους είχαν κυριαρχήσει στη μεσαιωνική περίοδο.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Σε περιπτώσεις υψηλού πυρετού σε νεαρή ηλικία έχουμε την εμφάνιση σπασμών που δεν θεωρούνται μορφή επιληψίας αλλά έχουν χαρακτηριστικά επιληπτικής κρίσης.
Οι επιληπτικές κρίσεις δείχνουν μια λειτουργική συμπεριφορά στον εγκέφαλο ανάλογη μ’ αυτήν μιας μεγάλης ορχήστρας κατευθυνόμενη από κάποιο μαέστρο.