Αντιεπιληπτικά φάρμακα
Η σύγχρονη ανάγκη και οι αυξανόμενες διαταραχές της επιληψίας στον παγκόσμιο πληθυσμό αύξησαν την παραγωγή πολλών φαρμάκων.
Η σύγχρονη ανάγκη και οι αυξανόμενες διαταραχές της επιληψίας στον παγκόσμιο πληθυσμό αύξησαν την παραγωγή πολλών φαρμάκων.
Όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, η επιληψία είναι μία διαδικασία «λάθους» ανάπτυξης της νευρογένεσης.
Μεταξύ των άτυπων μορφών πάρκινσον είναι και η ατροφία πολλαπλών συστημάτων, η οποία εν μέρει εμφανίζει μία παρκινσονική συμπτωματολογία σε αρκετά σημεία, χωρίς όμως να είναι τυπικό πάρκινσον.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Αρκετά χρόνια τώρα είναι γνωστό ότι οι πιλότοι υπόκεινται τακτικά σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις με την εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Το ρίσκο για μία επιληπτική κρίση ή «αντίδραση» υπάρχει θεωρητικά σε κάθε εγκέφαλο.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Η βάση κάθε επιληπτικής κρίσης είναι μία ηλεκτρική διαταραχή στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μικρές ομάδες νευρώνων στον εγκέφαλο παράγουν κατά μόνας ασθενή ηλεκτρικά πεδία.
Η αντίληψη της πραγματικότητας είναι διαφορετική για το κάθε άτομο.
«Πιστεύω ότι αυτή η νόσος δεν έχει θεϊκή προέλευση όπως και οι υπόλοιπες. Κατά κύριο λόγο ο εγκέφαλος είναι υπεύθυνος για την εμφάνισή της».
Στο φαινόμενο του γήρατος σχεδόν πάντα εμφανίζεται το πρόβλημα των επιληπτικών κρίσεων μετά από πολυφαρμακία.
Ήδη από τη δεκαετία του εξήντα όπου ανακαλύφθηκε η συχνότητα των 12 έως 15 Hertz στο εγκεφαλογράφημα της περιοχής του κινητικο-αισθητικού φλοιού έχει αρχίσει η εντατική θεραπευτική εφαρμογή του.
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Η προλακτίνη και η τεστοστερόνη είναι οι ορμόνες, η ποικιλία των οποίων είναι αυτή που προσδιορίζει το βαθμό των στυτικών δυσλειτουργιών
Στις επιληπτικές κρίσεις υπάρχει πολλές φορές σαν μονοσυμπτωματική μια αμιγή εκδήλωση των στυτικών διαταραχών
Η επιληψία είναι μια δεδομένη παθολογική κατάσταση, η οποία επηρεάζεται τουλάχιστον από ότι έχουμε δει με τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά από εξωτερικούς παράγοντες που στην ουσία θεωρούνται «ακίνδυνοι»
Έχουμε περιπτώσεις που σε εγκεφαλικά περιστατικά στρέφεται το κεφάλι προς την αντίθετη πλευρά του εγκεφαλικού ημισφαίριου κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσεως ή έχουμε και τη στροφή της κεφαλής ομόπλευρα προς το εγκεφαλικό ημισφαίριο στην περίπτωση εμφράκτου
Σε όλες τις ηλικίες από ότι έχει δείξει η πείρα μας στη Βιονευρολογική, μιας χαμηλής έντασης δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα είναι πιθανή
Σε χρόνιες καταγραφές και αναλύσεις που γίνονται σε ασθενείς στη Βιονευρολογική, σε ασθενείς με επιληψία, οδηγηθήκαμε σε κάποια συμπεράσματα στη σχέση επιληψία-συνείδηση