Η έγκαιρη διάγνωση επιληπτικών κρίσεων
Για τις επιληπτικές κρίσεις είναι απαραίτητη η πολύωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ).
Για τις επιληπτικές κρίσεις είναι απαραίτητη η πολύωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ).
Το θεωρούμενο ελεύθερο κρίσεων διάστημα σε ασθενείς, όπως το έχουμε βιώσει στη Βιονευρολογική, τις περισσότερες φορές πρόκειται για μια απατηλή αντίληψη του ότι «όλα είναι εντάξει»
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, όσο αναφορά τις πολύωρες νευροφυσιολογικές και ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, έχουμε παρατηρήσει ότι ουσιαστικά στις ιδιοπαθείς γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις, τόσο το εγκεφαλογράφημα το συνηθισμένο όσο και της εικοσιτετράωρης καταγραφής δεν έχουν καμία ουσιώδη διαφορά
Τα τελευταία χρόνια, σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορούμε να έχουμε μία εμφάνιση αυξημένων ψυχωτικών καταστάσεων με περίπλοκες νευρολογικές εικόνες, όπως π.χ. η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, διαταραχών της συμπεριφοράς και ακόμη παραλύσεις σε νεαρές κοπέλες.
Πάρα πολλές ιώσεις δημιουργούν στον εγκέφαλο τέτοιες προϋποθέσεις παραγωγής αντισωμάτων που με τη σειρά τους προκαλούν εγκεφαλίτιδες οι οποίες «αυξάνονται» συμπτωματολογικά με την εμφάνιση ψυχωτικών καταστάσεων και επιληπτικών κρίσεων.
H υπερευερεθιστότητα, κορτιζόλη και το στάδιο REM είναι ουσιαστικές έννοιες σε ότι αφορά την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, πάρκινσον αλλά κυρίως διαταραχών του ύπνου.
Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει μία αρκετά μεγάλη συνάφεια και παθογένεια μεταξύ των εντερικών παθήσεων και της εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων.
Από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου η τακτική που ακολουθείται σήμερα για τη χειρουργική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και των «ανθεκτικών» της φαρμακευτικής αγωγής είναι η απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Στην περίπτωση μίας χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση των επιληπτικών κρίσεων, κατά κύριο λόγο υπάρχει μία απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Οι πολύχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες που γίνονται σε ασθενείς με ελαφρές και βαριές μορφές επιληπτικών κρίσεων προσδιόρισαν ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη θεραπευτική τους αντιμετώπιση.
Παρουσιάζεται πάρα πολύ τακτικά στη φλοιοβασική γαγγλιακή εκφύλιση και χαρακτηρίζεται από το αίσθημα της απραξίας του ενός μέλους με ταυτόχρονη εμφάνιση πιθανών μικρών επιληπτικών κρίσεων.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Όσον αφορά τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων μέχρι σήμερα ο εντοπισμός τους, η διαγνωστική τους κατανόηση και ο διαχωρισμός τους σε θεραπευτικές ομάδες αποτελούν μεγάλο πρόβλημα ώστε να εφαρμοστεί αναλογική τυπολογική θεραπεία.
Χαρακτηριστικό των επιληπτικών κρίσεων και ειδικά αυτών που δημιουργούν πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι η μειωμένη συμπτωματολογία.
Αναμφισβήτητα, εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στους γιατρούς ότι υπάρχει μία έντονη κλινική σχέση της νόσου του Alzheimer και των επιληπτικών κρίσεων.
Ο μεσαίωνας που κυριάρχησε μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην κεντρική Ευρώπη, υπήρξε καθοριστικός σε ότι αφορά την έρευνα και τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.
Ο 19ος αιώνας αποτελεί ορόσημο όσον αφορά τη διάγνωση και θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.
Τα κρανιοεγκεφαλικά τραύματα οποιασδήποτε παθολογικής βαθμίδας, ακόμη και τα χαμηλού ρίσκου, δημιουργούν προϋποθέσεις εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο .
Το τρίπτυχο της νόσου του Crohn, επιληπτικών κρίσεων και διαταραχών του αίματος συνήθως αποτελεί ταυτόχρονα μία αυτοάνοση διαταραχή της ιδιοσυγκρασίας του ασθενούς.
Σε αρκετές κλινικές εικόνες, κυρίως σε παιδιά, υπάρχει κοινή εμφάνιση μικρών ή μεγάλων επιληπτικών κρίσεων και γαστρεντερικών διαταραχών.