Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή
Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή είναι η ιατρική έκφραση, ψυχιατρικού χαρακτήρα, για εκρήξεις θυμού, συνοδευόμενες από παραβατικές επιθέσεις εναντίον προσώπων ή πραγμάτων
Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή είναι η ιατρική έκφραση, ψυχιατρικού χαρακτήρα, για εκρήξεις θυμού, συνοδευόμενες από παραβατικές επιθέσεις εναντίον προσώπων ή πραγμάτων
Όποιος ασχολείται χρόνια με τη νευρολογία, ένα από τα γεγονότα που σίγουρα δεν ξεχνάει ποτέ είναι η ξαφνική πτώση του ασθενούς στο έδαφος με συνοδεία αφρών στο στόμα, τονικούς και κλωνικούς σπασμούς και απώλεια ούρων
Πάντοτε με γνώμονα το «σταμάτημα» των κρίσεων και την «ηρεμία» του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μπορεί να γίνει σταδιακή διακοπή των αντιεπιληπτικών φαρμάκων
Στατιστικά είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα αυτό
Από την εποχή του Ιπποκράτη, το ιατρικό ζητούμενο πάντα για τη θεραπεία της επιληψίας ήταν η μονοθεραπεία, κατά την απλοϊκή σκέψη «μια νόσος, μια θεραπεία»
Απλά ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, χρησιμοποίηση ψηφιακών εγκαταστάσεων με τηλεοπτικές καταγραφές, υπολογιστικοί μηχανισμοί υψηλής ευκρίνειας, ανίχνευση με φωτόνια και πολλά άλλα χρησιμοποιούνται σήμερα για τη διάγνωση των επιληπτικών κρίσεων
Ένα μεγάλος Γερμανός γιατρός, ο Χανς Μπέργκερ, έφερε σε δράση το 1948 το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Σε πολλές μορφές ψυχώσεων έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων και το ανάποδο
Η γαλλική νευρολογική σχολή, πριν από δυο αιώνες περίπου, έφερε τον όρο «déjà vu» και το χαρακτηριστικό του σαν ένα σύμπτωμα επιληπτικών καταστάσεων στην διεθνή βιβλιογραφία
Κάθε είδους ,ψυχική ή σωματική, στέρηση και κυρίως η δεύτερη προκαλεί μια αναταραχή στον εγκέφαλο
Αποτελούν συνηθισμένες ακούσιες κινήσεις που συνοδεύουν επιληπτικές κρίσεις του κροταφικού λοβού ή προηγούνται των επιληπτικών κρίσεων
Στη Βιονευρολογική υπάρχει μια πείρα περίπου σαράντα ετών, σε ότι αφορά μελέτη και κλινική εξέταση των επιληπτικών καταστάσεων ή κρίσεων
Στις περιπτώσεις που νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι, παροδικό ή διαρκείας, έχουμε και μια ταυτόχρονη εγκεφαλική αντίδραση
Οι στερεοτυπίες είναι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή φράσεις ή συνδυασμός και των δυο με πλήρη αδυναμία του ατόμου να επιβληθεί σε αυτές
Πρόκειται για την πιο δύσκολη μορφή κρίσεων
Είναι απόλυτα λογικό σαν τμήμα του νευρικού συστήματος και το αυτόνομο νευρικό να επηρεάζεται από κάθε είδους επιληπτική αντίδραση
Σε περιπτώσεις διαταραχής του μεταβολισμού ή και γενετικών «λαθών» μπορούμε να έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Σε περιπτώσεις επιληπτικών κρίσεων είναι χαρακτηριστικό το «δάγκωμα» της γλώσσας. Δεν υπάρχει αυτόματο ή αυθόρμητο δάγκωμα γλώσσας με ταυτόχρονη διαταραχή ή απώλεια συνείδησης, χωρίς να κρύβεται από πίσω μια επιληπτική κρίση.
Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.