Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και τζόγος
Μια από τις μεγάλες θεραπευτικές ικανότητες του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού είναι και η απελευθέρωση, «εξαρτημένων» από τον τζόγο , ασθενών
Μια από τις μεγάλες θεραπευτικές ικανότητες του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού είναι και η απελευθέρωση, «εξαρτημένων» από τον τζόγο , ασθενών
Οι μαθησιακές διαταραχές αποτελούν ένα έλλειμμα δεξιοτήτων για αυτόν που τις παρουσιάζει
Τελευταίες ανακαλύψεις από την Ιαπωνία έχουν καταδείξει κάτι που επιστημονικά φαίνεται πολύ λογικό
Στον εγκέφαλο μας υπάρχει ένα νευρωνικό τόξο που ρυθμίζει τη βιωματική ένταση των διαφόρων αισθημάτων
Μιλάμε για οπτικές παραισθήσεις, όταν ο εγκέφαλος ερμηνεύει οπτικά ερεθίσματα, διαφορετικά από την πραγματικότητα
Ένας συνδυασμός σύγκρισης και μαθηματικής επεξεργασίας αποτελεσμάτων της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας, μαγνητικού ερεθισμού και ηλεκτροεγκεφαλογραφίας μπορεί να μας οδηγήσει σε αποτελέσματα τέτοια πρόβλεψης της μνημειακής λειτουργίας
Το όνειρο όλων των νευρολόγων, τα τελευταία διακόσια χρόνια, ήταν να μπορέσουν να δουν ή να καταγράψουν ή τέλος πάντων να έχουν έναν απεικονισμό της εγκεφαλικής ανατομίας και λειτουργίας
Από συστηματικές έρευνες που έχουμε κάνει στη Βιονευρολογική, στην προκειμένη περίπτωση, σαν «απλό» χαρακτηρίζουμε το παιδί που είναι σε μια κατηγορία περίπου 40% με 50% με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.
Ακόμη και σήμερα στη νευρολογία χρησιμοποιήθηκαν τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά, προκειμένου να γίνει μια έρευνα της διαδρομής ενός ερεθισμού από την περιφέρεια του σώματος στον εγκέφαλο.
Οι επιστήμονες πιστοποίησαν τον τελευταίο καιρό, ότι αν μπορέσουν επιλεκτικά να αναστείλουν τη δραστηριότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής της φαιάς ουσίας, τη λεγόμενη νήσο του Ράϊλ, τότε έχουμε ανάλογα με τον τρόπο του ερεθισμού μια παύση ή έξαρση της αναζήτησης για σκληρά ναρκωτικά του τύπου της αμφεταμίνης.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.