Ύπνος και παχυσαρκία
Στη σύγχρονη κοινωνία και κυρίως στην Αμερική η κακοήθης παχυσαρκία αποτελεί πλέον μάστιγα.
Στη σύγχρονη κοινωνία και κυρίως στην Αμερική η κακοήθης παχυσαρκία αποτελεί πλέον μάστιγα.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Μια εκτεταμένη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ είχε σαν σκοπό να εντοπίσει ποιο επώδυνο γεγονός θυμάται κάθε άνθρωπος περισσότερο στη ζωή του.
Ο εγκέφαλος αποτελεί ένα όργανο του σώματος που «απορροφάει» την περισσότερη ενέργεια που χρειάζεται το άτομο στην καθημερινή λειτουργική του βάση.
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη του εγκεφάλου έχει δείξει ότι υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας μεταξύ του πρόσθιου και του οπίσθιου μέρους του εγκεφάλου.
Πολλές φορές βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο ζωής να έχουν διαφορετική εγκεφαλική απόδοση από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο εγκέφαλος για να «ξεπεράσει» την καθημερινότητα χρειάζεται μια ποσότητα ενέργειας από διάφορα τμήματα του εγκεφάλου.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων˙ άσχετα από ποιο άκρο ξεκινούν και σε ποια κατάσταση βρίσκονται, αποτελούν παθολογική περίπτωση που απασχολούν την ψυχιατρική.
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Σαν πρωτοπαθής νυχτερινή ενούρηση χαρακτηρίζουμε την ούρηση που συμβαίνει στα πρώτα στάδια της παιδικής ηλικίας και κρατά μέχρι το πέμπτο έτος ζωής.
Μια διαταραχή του ύπνου στα πρώτα κυρίως στάδια του είναι αυτή της νυχτερινής ενούρησης· κυρίως εμφανίζεται ακούσια τις πρώτες πρωινές ώρες και είναι χαρακτηριστική στην παιδική ηλικία.
Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο δυτικό κόσμο είχαμε στην κυριολεξία μια πρωτόγνωρη άνθιση, σε ότι αφορά την αύξηση του πληθυσμού· συνέβη το γνωστό «babyboom».
Η ύψιστη εργασία του εγκεφάλου και μια από τις ανώτερες πνευματικές του λειτουργίες είναι να «προβλέπει» καταστάσεις μέσω της ευφυΐας.
Ο άνθρωπος κληρονομικά έχει την ικανότητα να προσανατολίζεται στο χρόνο και χώρο. Βέβαια αυτός ο συνδυασμός των δυνατοτήτων προσανατολισμού αναπτύσσεται και έχει άμεση σχέση επίσης μ’ ένα κληρονομικό ποσοστό ευφυΐας που φέρνει μαζί στη ζωή του.
Ο εγκέφαλος έχει εκ γενετής την κληρονομική δυνατότητα και ευρωστία να έχει εκείνες τις δομές που παράγουν και προάγουν την ευφυΐα.
Όταν μιλάμε για ιεραρχία είναι λογικό να υπάρχει παράλληλα και ένας βαθμός σύγκρισης ανάμεσα σε άτομα και καταστάσεις που προέρχονται από άτομα.
Ο νεοεγκέφαλος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύσσεται τελευταίο και είναι μεγαλύτερο σε όγκο, διασυνδέσεις και συνάψεις· πρόκειται για το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει με τη συνείδηση του ανθρώπου όλη τη ζωή του.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.
Η κλίμακα συνείδησης είναι ο βασικός «βαθμολογικός» συντελεστής αντίληψης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που διαθέτει ο καθένας.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.