Μια σειρά νευροφυσιολογικών εξετάσεων με την έρευνα του ύπνου, μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, πιστοποιεί ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου, λαμβάνουν χώρα τέτοιες διεργασίες που για ορισμένα εγκεφαλικά κέντρα χρειάζονται ιδιαίτερη ενεργειακή «υποστήριξη»
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
Μελετώντας, στη Βιονευρολογική εδώ και χρόνια, τις σειρές του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος και τις αναλύσεις των βιορυθμών (εικόνα) , έχουμε διαπιστώσει ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται πολύ περισσότερο γλυκόζη για κατανάλωση και δημιουργία ενέργειας, από ότι το υπόλοιπο σώμα, κατά την διάρκεια της νύχτας.
Οι διαταραγμένοι βιορυθμοί και κυρίως του ύπνου, όπως έχουμε καταγράψει εδώ σε έρευνες στη Βιονευρολογική, μέσω του εικοσιτετραώρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, φέρνουν παχυσαρκία.
Έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ότι αφορά την διαδικασία του ύπνου, πιστοποιούν και τα δικά μας ευρήματα εδώ στη Βιονευρολογική, με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα), κατά την διάρκεια του ύπνου.
Στην Βιονευρολογική, λόγω της εικοσιτετράωρης παρατήρησης της καταγραφής του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, υπάρχει η δυνατότητα επίσης του ακριβούς ελέγχου του ύπνου σε όλα τα στάδια του.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Ο νυχτερινός πόνος που εμφανίζεται απότομα κυρίως στα άκρα είναι νευροφυτικής αιτιολογίας και μπορεί να είναι ή τοπικής διαταραχής όπως συμβαίνει π.χ. με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κεντρικής όπως είναι με τα «ανήσυχα» πόδια.
Λόγω των μοντέρνων συνθηκών διαβίωσης και ιδιαίτερα των διατροφικών συνηθειών κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική έχουμε καταστάσεις υποβιταμίνωσης Β12.
Σε περιπτώσεις επιληπτικών κρίσεων είναι χαρακτηριστικό το «δάγκωμα» της γλώσσας. Δεν υπάρχει αυτόματο ή αυθόρμητο δάγκωμα γλώσσας με ταυτόχρονη διαταραχή ή απώλεια συνείδησης, χωρίς να κρύβεται από πίσω μια επιληπτική κρίση.
Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.
Ναι. Στη Βιονευρολογική τη βλέπουμε τακτικά μετά από βαριά τροχαία ατυχήματα όπου άτομα που έχουν συμμετάσχει σε αυτά απομονώνουν κάποια γεγονότα και πρόσωπα από τη μνήμη τους για κάποιο χρονικό διάστημα.
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Εξετάζοντας χιλιάδες ασθενείς χρόνια στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε κάθε φορά την τεράστια σημασία που έχει η κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο.
Στη βιονευρολογική χρόνια τώρα παρατηρούμε μια ανάπλαση κυττάρων και συνάψεων στις διάφορες νευρολογικές αρρώστιες.
Οι νευρολογικές ασθένειες και ιδιαίτερα αυτές του εκφυλιστικού τύπου που βλέπουμε στη βιονευρολογική μέσω της σπουδής των ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, δημιουργούνται λόγω κακής λειτουργίας κυρίως των ενδονευρώνων.
Από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, μια παθολογική εμφάνιση του χασμουρητού από μια έως τέσσερις φορές ανά λεπτό παρατηρούμε τακτικά σε νευρολογικές καταστάσεις.
Ο φόβος είναι μια κατάσταση άμυνας, όσο βρίσκεται σε λογικά επίπεδα.
Μέχρι στιγμής η μόνη σιγουριά που, εν μέρει, παρέχεται στη πρόωρη διάγνωση στη νόσο του Alzheimer, είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος