Ο παράγοντας της εντερικής τοξικότητας στη νευρογενή ανορεξία
Είναι μια αλυσίδα πολύ περίεργη που μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωριστεί πλήρως. Πρόκειται για τη δυσάρεστη εικόνα της νευρογενούς ανορεξίας
Είναι μια αλυσίδα πολύ περίεργη που μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωριστεί πλήρως. Πρόκειται για τη δυσάρεστη εικόνα της νευρογενούς ανορεξίας
Τριχοτιλλομανία, ονυχοφαγία, αυτοτραυματισμός. Πρόκειται για τρία ξεχωριστά συμπτώματα, αλλά τακτικά εμφανιζόμενα και μαζί σε γυναίκες πιο τακτικά από άντρες, δημιουργώντας στους πάσχοντες χρόνια ψυχιατρικά και κυρίως κοινωνικά προβλήματα
Το κύριο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτά τα παιδιά με τη διάσπαση της προσοχής και την υπερκινητικότητα είναι η μεγάλη συναισθηματική αστάθεια, τόσο προς το περιβάλλον, όσο και προς τον εαυτό τους
Σε σπάνιες περιπτώσεις, όχι όμως αμελητέες, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, μπορεί μετά από τραυματικές ή λοιμώδεις καταστάσεις να προκύψουν οιδήματα στα μαλακά μόρια μεταξύ του αυχένα και του φάρυγγα.
Σαν επιληπτική κρίση χαρακτηρίζουμε, κάθε φορά είτε μετά από πιστοποίηση (εγκεφαλογράφημα) ή κλινική εμφάνιση, μια αφύσικα μεγάλη σύγχρονη εκτόνωση των νευρώνων στον εγκέφαλο.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Πρόκειται για μια τεχνική που έκανε την είσοδο της στην νευρολογία, λύνοντας πάρα πολλά διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζεται με την αγγειογραφία και έχει στόχο τον εμβολιασμό ειδικών αγγείων έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν αιμορραγία.
Τα μεγαλύτερα ψυχιατρικά ακόμη και νευροψυχιατρικά προβλήματα εκδηλώνονται κατά κύριο λόγο σαν διαταραχές μεταξύ των ανθρώπινων σχέσεων.
Η άνοια είναι απλά μια κατάσταση όπου το άτομο αρχίζει σιγά-σιγά να χάνει τη μνήμη του και την προσωπικότητα του.