Επιληψία και ηχολαλία. Ηχολαλία είναι η επανάληψη του λόγου λέξης ή πρότασης με ταυτόχρονη βραδυγλωσσία ή δυσαρθρία. Είναι από τις μορφές της διαταραχής του λόγου με την μεγαλύτερη δυσάρεστη κοινωνική επιρροή. Τακτικά η πάθηση αυτή οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση και στην βαθιά κατάθλιψη. Πλέον γνωρίζουμε ότι στις περιπτώσεις αυτές μια επιληπτική δραστηριότητα στην περιοχή του […]
Εγκεφαλική ηλεκτρική δραστηριότητα και επιληψία. Οι μετρήσεις της ηλεκτρικής δραστηριότητας των εγκεφαλικών κυττάρων με την χρήση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μας δίνει την δυνατότητα της πλήρους διάγνωσης των διαφόρων επιληπτικών συνδρόμων. Με την ίδια διαδικασία δηλαδή μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος γίνεται και η παρακολούθηση της πορείας νόσου και θεραπευτικής αγωγής. Σήμερα πλέον οι γιατροί έχουν φθάσει σε ένα […]
Ο κατάλογος «GIBBSANDSTAMPS» και η επιληψία. Οι νευροεπιστήμονες GibbsandStampsκατήρτισαν έναν ιδιαίτερα σημαντικό κατάλογο, τόσο για την διάγνωση, όσο και για την θεραπευτική αγωγή διαφόρων μορφών επιληψίας μετά από εγκεφαλικές αλλοιώσεις, που συμβάδιζαν με διαταραχές της προσωπικότητας. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα χρήσιμη για την νευρολογία εργασία, που κάνει κατανοητές τις διάφορες ψυχοπαθητικές εκφράσεις της προσωπικότητας του […]
Ο έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων στις λοιμώξεις. Υπάρχει μια δυνατότητα πάντα, έστω και για το διάστημα εκτός επιληπτικών κρίσεων, να ελεγχθεί η προδιάθεση για αυτές και να γίνει η ανάλογη προληπτική θεραπευτική αγωγή. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι ένα πολύ σπουδαίο «εργαλείο» στις περιπτώσεις αυτές. Έχει μια τρομερή ευαισθησία εντοπισμού μιας επιληπτικές προδιάθεσης ακόμη και πριν ή […]
Eπιληψία και αποπροσωποίηση. Μερικοί ασθενείς μετά από έντονο φόβο ή παροξυσμικά επεισόδια έντασης μπορούν για μικρό ή μεγάλο διάστημα να χάσουν την επαφή με τον εαυτό τους. Η διαταραχή αυτή είναι έντονη και είναι αποτέλεσμα τόσο μιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, όσο και μιας διαταραχής του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Θεωρείται επιληπτική διαταραχή και χρήζει αναλόγου διάγνωσης και […]
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Σε όποια ηλικία και αν συμβαίνει η ερπητική εγκεφαλίτιδα, αλλά περισσότερο στην παιδική και την προχωρημένη ηλικία, κατέχει ένα πολύ μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας και μάλιστα με θανατηφόρα εξέλιξη.
Έχει διαπιστωθεί ότι ακόμη και στις περιπτώσεις μικρής ερπητικής λοίμωξης τακτικά υπάρχει «μεγάλη» προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η ατροφία πολλαπλών συστημάτων αποτελεί μία παρκινσονική διαταραχή που μοιάζει πολλές φορές, και ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες, στην αρχή της εξέλιξής της με το σύνδρομο του πάρκινσον, χωρίς όμως να είναι η κλασική τυπική εικόνα αυτής της νόσου.
Στα καρδιοεγκεφαλικά έμφρακτα η σημασία των αιματολογικών εξετάσεων και του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι καταλυτική.
Ανάλογα με τις αυξομειώσεις της συμπτωματολογίας των καρδιοεγκεφαλικών παθήσεων αλλάζει και η σύνθεση του αίματος του ασθενούς κατά περίπτωση.
Σήμερα πλέον διαθέτουμε πολλούς τρόπους ελέγχου της εγκεφαλικής διεγερσιμότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ότι αφορά τις επιληψίες.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα «δυστονικά» σύνδρομα πρέπει να εξετάζονται αυτόνομα, διότι έχουν πάρα πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και παρουσιάζονται σε διάφορα νοσήματα αν και κατά κύριο λόγο αποτελούν χαρακτηριστικό της νόσου του πάρκινσον ή των άτυπων συμπτωμάτων του.
Ο 21Ος αιώνας ξεκίνησε για τη νευρολογία με ένα καινούριο σημείο αναφοράς.
Το γνωστικό άγχος προκύπτει όταν οι γνώσεις μας δεν εναρμονίζονται με τη συμπεριφορά μας.
Στα άτομα με τάση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα (κυρίως ξυράφι) ο κύριος ψυχικός μηχανισμός που διαταράσσεται είναι αυτός της αυτοεκτίμησης.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος