Απάθεια και φαρμακευτική αγωγή
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Ζούμε σε μία εποχή όπου τα γενικά κοινωνικά αντανακλαστικά είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους ένταση, σύγκρουση και τραυματική εμπειρία.
Ο θυμός σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά μίας επιληπτικής κρίσης.
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, στα τραύματα σπονδυλικής στήλης τακτικά εμφανίζονται στυτικές διαταραχές, ποικίλης εντάσεως
Κατά διαστήματα πάρα πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν ξαφνικά μια απώλεια ελέγχου σε ότι αφορά φοβικά γεγονότα και εμφανίζουν έναν έντονο τρόμο, κυρίως με τη μορφή του ξαφνικού πανικού
Υπάρχουν περίπου 1000 Έλληνες που πάσχουν από το λεγόμενο «άγρυπνο κώμα»
Έχουμε αναλύσει σε άλλα κείμενα εκτεταμένα την έννοια του βλεφαρόσπασμου, ακόμη και της δυστονικής διαταραχής που προκαλεί, αλλά κυρίως συγκεντρωθήκαμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, περιγράφοντας τον σαν αμιγές νευρολογικό σύνδρομο
Η προσωπικότητα είναι συνήθως η «εξωτερική» ταυτότητα, σε ότι αφορά επικοινωνιακά ένα άτομο με το υπόλοιπο περιβάλλον
Με σαφήνεια ναι.
Από τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική, πρέπει όχι μόνο να είναι πολύωρης καταγραφής , αλλά και με καταγραφή του ύπνου ή κατά τη διάρκεια του ύπνου
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συνεχής, σταθερή και μάλιστα μεγάλη και κάθε χρόνο αυξανόμενη, τάση ψυχώσεων.
Πολλές φορές σε αρκετές περιπτώσεις ένα φοβικό γεγονός με ένα ιδιαίτερο τρόμο, συνδεδεμένο με κάποιον ήχο, ο οποίος από ένα ευαίσθητο άτομο θα υπερεκτιμηθεί προς μια κατεύθυνση, είναι δυνατόν να προκαλέσει χρόνιες και πολύ δύσκολα θεραπεύσιμες εμβοές.