Εξαρτησιογόνα και νευρολογικά συμπτώματα
Στην Βιονευρολογική, έχουμε πολύ τακτικά και ιδιαίτερα σε νέους το πρόβλημα των επιπλοκών σε εξαρτησιογόνα.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε πολύ τακτικά και ιδιαίτερα σε νέους το πρόβλημα των επιπλοκών σε εξαρτησιογόνα.
Επιληψία και νόσος Σαρκό στην συνωμοσία της κλινικής σιωπής Τόσο η νόσος Σαρκό όσο και η επιληψία , κατά μονάς ή σε συνδυασμό μπορούν να «τρέχουν» με αθέατα ή ελάχιστα συμπτώματα πριν από κάποια έκρηξή τους. Έτσι για χρόνια να επικρατεί στο κλινικό αυτό τοπίο μια σιωπή, συμπτώματα τα οποία συνεχώς αυξάνονται , φθάνουν σε […]
Επιληψία και δυλαλία. Η δυλαλία διεθνώς στα ιατρικά λεξικά εκφράζει το πρόβλημα διαταραχής λόγου συνυφασμένου με την μερική ή ολική ανικανότητα συντονισμού συλλαβών. Παρ’ όλη την γεωμετρική πρόοδο στον τομέα των νευροεπιστημών και ιδιαίτερα αυτών που ασχολούνται με τον λόγο στην περίπτωση της δυσλαλίας δεν έχουμε ξεκάθαρες διαγνωστικές εξηγήσεις. Αν και κάποιες έρευνες έδειξαν το […]
Συνεχής έρευνα στην επιληψία, το μεγάλο μυστικό. Στην καθημερινή ιατρική ρουτίνα είναι άπειρα τα προβλήματα που φαίνονται άλυτα και οι αρρώστιες που περνούν αδιάγνωστες. Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πίσω από αυτά κρύβεται μια εγκεφαλική δυσλειτουργία επιληπτικού τύπου. Δυσλειτουργία που δεν λαμβάνεται υπ’ όψη στην διαγνωστική διαδικασία, διότι απλά έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε έτσι. […]
Εγκεφαλική ηλεκτρική δραστηριότητα και επιληψία. Οι μετρήσεις της ηλεκτρικής δραστηριότητας των εγκεφαλικών κυττάρων με την χρήση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μας δίνει την δυνατότητα της πλήρους διάγνωσης των διαφόρων επιληπτικών συνδρόμων. Με την ίδια διαδικασία δηλαδή μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος γίνεται και η παρακολούθηση της πορείας νόσου και θεραπευτικής αγωγής. Σήμερα πλέον οι γιατροί έχουν φθάσει σε ένα […]
Τα 18 βήματα της ψυχοπάθειας στην επιληψία. Μια λοβοτομή ή ένας εγκεφαλικός τραυματισμός ύστερα από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προκαλεί πάντα ορφανικές βλάβες. Το πιο συνηθισμένο είναι να έχουμε τραυματισμούς κυρίως στον πρόσθιο μετωπιαίο λοβό με ανάλογες οξείες αντιδράσεις ή βραδέα εξελισσόμενα περιστατικά. Στα τελευταία ανήκουν κάποιες μορφές επιληπτικών κρίσεων σε ταυτόχρονη εμφάνιση με μια ψυχοπαθολογική […]
Λοβοτομές, επιληψία, ψυχοπάθεια. Μια λοβοτομή ή ένας εγκεφαλικός τραυματισμός ύστερα από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, προκαλεί πάντα ορφανικές βλάβες. Το πιο συνηθισμένο είναι να έχουμε τραυματισμούς κυρίως στον πρόσθιο μετωπιαίο λοβό με ανάλογες οξείες αντιδράσεις ή βραδέα εξελισσόμενα περιστατικά. Στα τελευταία ανήκουν κάποιες μορφές επιληπτικών κρίσεων σε ταυτόχρονη εμφάνιση με μια ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία της προσωπικότητας του […]
Σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, η χειρουργική θεραπεία για τις επιληπτικές κρίσεις πρέπει να αποφασισθεί μετά την πάροδο δύο ετών περίπου με σύγχρονες καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει μία θεραπευτική αδυναμία με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Σήμερα πλέον διαθέτουμε πολλούς τρόπους ελέγχου της εγκεφαλικής διεγερσιμότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ότι αφορά τις επιληψίες.
Ένας συνδυασμός κάποιων διαταραχών είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την περίπτωση του πάρκινσον και της ατροφίας των πολλαπλών συστημάτων.
Η «α-συνουκλεΐνη» είναι μία πρωτεΐνη η οποία παράγεται στον εγκέφαλο και παίζει ένα σπουδαίο ρόλο σε ότι αφορά τη μετάβαση ηλεκτρικών σημάτων.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Ζούμε σε μία εποχή όπου τα γενικά κοινωνικά αντανακλαστικά είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους ένταση, σύγκρουση και τραυματική εμπειρία.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Σήμερα η σωστή αντιμετώπιση της επιληψίας χωρίς τη συνδρομή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι αδύνατη.
Στην περίπτωση της ναρκοληψίας έχει παρατηρηθεί μία διαταραχή κληρονομικού τύπου στον υποθάλαμο.
Η σύγχρονη γενετική μας έχει διδάξει πως πέρα απ’ αυτήν υπάρχει και η επιγενετική.
Στο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχουν κάποια ειδικά κύτταρα που όταν διεγείρονται προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου προσβάλει τον οργανισμό.
Σε ότι αφορά τη σύγχρονη θεραπευτική, για την αντιμετώπιση των «τικ» υπάρχουν δυο βασικά σημεία: πρόκειται για τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με τη διαδικασία εφαρμογής ασκήσεων (training) για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Το «πάγωμα» του σώματος είναι μια διαδικασία που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έλλειψη ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.