Επιληψία και ηλεκτροεγκεφαλογραφικές πληροφορίες
Σήμερα η σωστή αντιμετώπιση της επιληψίας χωρίς τη συνδρομή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι αδύνατη.
Σήμερα η σωστή αντιμετώπιση της επιληψίας χωρίς τη συνδρομή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι αδύνατη.
Οι ιδιοπαθείς επιληπτικές κρίσεις, κατά κύριο λόγο «αφαιρέσεις», είναι δύσκολο να διακριθούν και να διαγνωστούν λόγω της σύντομης διάρκειάς τους και πολλές φορές «παρουσιάζονται» ακατανόητες για το περιβάλλον.
Η σταδιακή εξέλιξη των δυσλειτουργιών της μνήμης είναι κάτι ανησυχητικό.
Πρόκειται για μία εκφυλιστική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή των νευρικών κυττάρων σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.
Οι ημικρανίες κατά κύριο λόγο παράγονται σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου, το στέλεχος, και από κει εξαπλώνονται σ’ όλον τον εγκέφαλο και ενδεχομένως σ’ όλο το νευρικό σύστημα.
Στα άτομα με αυτιστική προδιάθεση η συνύπαρξη ιδεοψυχαναγκαστικών ή ιδεοληπτικών συμπεριφορών είναι χαρακτηριστική.
Κύριο χαρακτηριστικό του αυτισμού είναι ότι παρουσιάζεται διαταραχή της ανάπτυξης σε συναισθηματικό επίπεδο από την παιδική ηλικία προς διάφορες κατευθύνσεις.
Οι πονοκέφαλοι ως διαγνωστικό στοιχείο πολλών εγκεφαλικών αιματωμάτων παρουσιάζονται πολύ τακτικά.
Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου» χρησιμοποιείται κυρίως για τις νευρολογικές περιπτώσεις που καταλήγουν σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Η έλλειψη αυτοελέγχου είναι το κύριο χαρακτηριστικό κριτήριο κάθε παθολογικής ψυχιατρικής συμπεριφοράς.
Πάθη διαρκείας και συναισθηματικές διαταραχές εμφανίζονται λόγω απόκλισης από τη σωστή καθημερινή συμπεριφορά και παρουσιάζονται ως ασθένειες.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Ο ύπνος εξαρτάται από την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο.
Ο ύπνος και η αιμάτωση του εγκεφάλου είναι δύο αλληλένδετες λειτουργίες.
Η μαγνητική τομογραφία που πλέον παρέχει νέες διαγνωστικές δυνατότητες στα νευρολογικά νοσήματα συμβάλλει και στη διάγνωση των «τικ».
Η μελέτη των «τικ» ξεκινάει πριν πολλά χρόνια.
Σε αντίθεση με τα «απλά κινητικά τικ», τα σύνθετα αποτελούν δύσκολες περιπτώσεις οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα του πάσχοντος.
«Τικ» είναι ο χαρακτηρισμός μιας νευρολογικής ασθένειας που συναντάται εδώ και τρεις αιώνες.
Το στρες αυξάνει τα «τικ», ιδιαίτερα στους ανθρώπους που πάσχουν ήδη απ’ αυτά. Με τον όρο «τικ» εννοούμε φωνητικές ή κινητικές απότομες καταστάσεις.