Σκλήρυνση κατά πλάκας και ιώσεις
Λόγω περιβαλλοντικών αλλά και κοινωνικών αλλαγών, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία «επέλαση» ιικών λοιμώξεων και κυρίως στις ευπαθείς ομάδες.
Λόγω περιβαλλοντικών αλλά και κοινωνικών αλλαγών, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία «επέλαση» ιικών λοιμώξεων και κυρίως στις ευπαθείς ομάδες.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία γνωστή αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που μελετάται εντατικά παγκοσμίως εδώ και 100 χρόνια.
Στοιχεία ενδημικής εμφάνισης της σκλήρυνση κατά πλάκας κατά περιοχές καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της άμεσης διάγνωσης και θεραπείας της.
Αυτό που χαρακτηρίζει τους παρκινσονικούς ασθενείς σ’ όλα τα στάδια της νόσου είναι η αδυναμία σωστής γραφής με διαφορετική ένταση.
Ο σύγχρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα τα παιδιά νεαρής ηλικίας με τις σημερινές συνθήκες ζωής αναμένεται να ζήσουν περίπου εκατό χρόνια.
Όταν η περιγραφή της νόσου του Parkinson ξεκίνησε ως αυτοτελές νόσημα, της είχε δοθεί ο χαρακτηρισμός «shaking palsy», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τρομώδης παράλυση.
Οι νευροεπιστήμες προσφέρουν πλέον καινούργια αποτελέσματα και νέες γνώσεις σχετικά με τη λειτουργία της μνήμης στον εγκέφαλο.
Η σταδιακή απώλεια της μνήμης και κυρίως η απώλεια των καθημερινών γεγονότων αποτελούν χαρακτηριστικά της ελαφράς γνωστικής ανεπάρκειας.
Οι ημικρανίες αποτελούν πλέον ένα κοινωνικό φαινόμενο για τη σύγχρονη καθημερινότητα του ατόμου.
Κύριο χαρακτηριστικό του αυτισμού είναι ότι παρουσιάζεται διαταραχή της ανάπτυξης σε συναισθηματικό επίπεδο από την παιδική ηλικία προς διάφορες κατευθύνσεις.
Το βασικό δείγμα προδιάθεσης για αυτισμό είναι κατά κύριο λόγο η αδυναμία επικοινωνίας, έστω και στοιχειώδους, σε οποιαδήποτε ηλικία.
Σε νεαρές ηλικίες ενδείξεις που μπορούν να ληφθούν υπόψη για την ύπαρξη αυτισμού είναι η έλλειψη διάθεσης αλληλεγγύης και η αδυναμία ανταγωνισμού ή και συναγωνισμού.
Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι στις νευροψυχιατρικές νόσους η πιρακετάμη συμβάλλει καταλυτικά στη λειτουργία και το μεταβολισμό του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Έχει παρατηρηθεί σε διαγνώσεις ρουτίνας σε γηραιούς ασθενείς στην περιοχή της οσφύος και της λεκάνης να εμφανίζονται τρύπες στα οστά.
Το στρες «δηλητηριάζει» τον οργανισμό και προάγει τη δημιουργία εκείνων των οξειδωτικών ουσιών που φθείρουν πολύ γρήγορα τον οργανισμό.
Τελευταία ανακοίνωση που έγινε στο επιστημονικό περιοδικό Cell και προέρχεται από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αναφέρει ότι η αποκατάσταση επικοινωνίας μέσω των βιοσημάτων ανάμεσα στα μιτοχόνδρια και στον πυρήνα του κυττάρου μπορεί να προκαλέσει αντιστροφή του γήρατος.
Σύμφωνα με τις κοινωνιολογικές έρευνες, όταν το άτομο διαμένει στον κατεξοχήν χώρο ανάπαυσης του, δηλαδή στο σπίτι του, η έκκριση της στρεσογόνου ορμόνης κορτιζόλης είναι έντονα αυξημένη σε σχέση μ’ αυτήν στο χώρο εργασίας του.
Η σύγχρονη έρευνα και εμπειρία και γενικά οι θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμιά μορφή θυρεοειδοπάθειας που να μην έχει ταυτόχρονα νευρολογική σημειολογία.
Οι κρίσεις πανικού ταλαιπωρούν πάρα πολύ κόσμο στη σύγχρονη κοινωνία.