Η διαφοροδιάγνωση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
Η διαφοροδιάγνωση απαιτεί μεγάλη κλινική πείρα, ιδιαίτερα από νευρολόγους που ασχολούνται χρόνια με αυτό το θέμα, αν και η κλινική σημασία είναι μόνο προγνωστικού χαρακτήρα
Η διαφοροδιάγνωση απαιτεί μεγάλη κλινική πείρα, ιδιαίτερα από νευρολόγους που ασχολούνται χρόνια με αυτό το θέμα, αν και η κλινική σημασία είναι μόνο προγνωστικού χαρακτήρα
Η προσβολή από τον ιό JC ξεκινάει κατά κύριο λόγο από την αδυναμία των Τ-λεμφοκυττάρων και κυρίως η «εισβολή» γίνεται σε περιοχές που είναι πιο ευπρόσβλητες, όπως π.χ. ο ιστός των νεφρών και των οστών ύστερα από προσβολές διάφορων ασθενειών κυρίως μέσω των λευκοκυττάρων, και έτσι η λοίμωξη καταλήγει στο κεντρικό νευρικό σύστημα
Με σιγουριά αποτελεί μια απομυελινωτική νόσο, διότι κυρίως προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα και κυρίως περισσότερο τους νευροάξονες και λιγότερο τα σώματα των νευρικών κυττάρων
Δεν είναι λίγοι οι νευροεπιστήμονες που θεωρούν ότι η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι μια μικρή παράμετρος του Aids
Στις αρχές του ογδόντα οι πιστοποιημένες προσβολές των ασθενών του Aids με προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια ήταν περίπου 5%
Πάντα υπάρχει το κλινικό ερώτημα ποια άτομα είναι αυτά που θα αρρωστήσουν από την προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και η απάντηση δεν είναι πλέον δύσκολη από την κλινική πείρα που έχουμε αποκομίσει μέχρι στιγμής από αυτήν τη νόσο
Σε ότι αφορά την πρόληψη για αυτήν την ασθένεια υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο κενό
Η κλινική εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας δε «συμβαδίζει» με το χρόνο προσβολής, επειδή πλέον σε αναλογία πληθυσμού έχουμε πάρα πολλά άτομα τα οποία εμφανίζουν διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ίσως έχουν προσβληθεί από τον ιό JC∙ είναι δυνατόν να υπάρχει η ασθένεια αλλά να μην εμφανίζεται κλινικά
Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο μιας προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας είναι η σχεδόν ταυτόχρονη διαταραχή γνωστικών και κινητικών ικανοτήτων
O εστέρας της «φουμαρίνης» είναι ένα φάρμακο που τα τελευταία χρόνια σε πολλές δερματολογικές και νευρολογικές καταστάσεις, όπως π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, έχει χορηγηθεί κατά κόρον
Επειδή τελευταία η συνύπαρξη συμπτωμάτων της νόσου του κινητικού νευρώνα, ιδίως δεσμιδώσεις, και της νόσου του Hashimoto παρουσιάζεται όλο και πιο τακτικά, γεννάται το ερώτημα εάν υπάρχει μια κοινή προέλευση των δυο νοσημάτων
Υπάρχουν περιπτώσεις που η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια χρειάζεται κάποιο χρόνο ανάπτυξης μέχρι να εμφανιστεί κλινικά
Οι ιοί βρίσκονται βέβαια σε κάθε ζωντανό οργανισμό έτσι και αλλιώς και άρα μέσα στο ανθρώπινο σώμα
Οι μακροχρόνιες έρευνες έχουν καταδείξει τον τελευταίο καιρό ότι το πρόβλημα της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας έγκειται κατά κύριο λόγο σε μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Η νόσος του κινητικού νευρώνα και του Hashimoto αποτελούν ένα δίδυμο νοσηρών καταστάσεων που σπάνια εμφανίζεται μαζί ή καλύτερα διαγιγνώσκεται μαζί
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Από τη δική μας πείρα δεν υπάρχει σχεδόν καμία περίπτωση τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χρόνια αντιμετώπιση διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος να μην προκαλέσουν, έστω και στο ελάχιστο, ένα ξεκίνημα μιας ελαφριάς μορφής προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Στο ιατρικό περιοδικό «Neurology» τελευταία αναφέρθηκε η παρατήρηση γιατρών από τη Γερμανία ότι σε μια περίπτωση ασθενούς με σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίστηκε σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια
Μια πολύ επικίνδυνη ένδειξη υπερδοσολογίας και παρενεργειών του φαρμάκου natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως όταν το λαμβάνουν για πολύ καιρό, είναι η εμφάνιση μυοκλονιών σε όλο το σώμα με παράλληλη παρουσία ανοϊκών καταστάσεων, συμπτωμάτων από την όραση και την παρεγκεφαλίδα και πυραμιδικών και εξωπυραμιδικών συνδρόμων, δηλαδή διαταραχές της βάδισης