Δυσλεξία
Τα τελευταία χρόνια ο όρος δυσλεξία έχει γίνει πού γνωστός αλλά κατά περιπτώσεις με διαφορετικό νόημα ανάλογα με την κατάσταση.
Τα τελευταία χρόνια ο όρος δυσλεξία έχει γίνει πού γνωστός αλλά κατά περιπτώσεις με διαφορετικό νόημα ανάλογα με την κατάσταση.
Η νευρογλοία αποτελεί το 85% της εγκεφαλικής ουσίας και σε ότι αφορά την λειτουργική της προσφορά υπήρξε μέχρι τα τελευταία 10 χρόνια τελείως υποτιμημένη.
Στην Βιονευρολογική, παρακολουθώντας τη διεθνή βιβλιογραφία και εξετάζοντας τους εδώ ασθενείς, διαπιστώσαμε ότι η απόδοση του λόγου δε γίνεται με ενιαία λειτουργία ενός κέντρου, αλλά χρειάζεται συντονισμένη νευρωνική δραστηριότητα ακόμη και εντός του ιδίου του κέντρου.
Για πρώτη φορά το 1995 σε ένα παγκόσμιο συνέδριο σχετικά με το Alzheimer,ομάδα επιστημόνων της Βιονευρολογικής δημοσίευσε για πρώτη φορά την αντιμετώπιση της νόσου αυτής με ανοσοσφαιρίνες (ενδοφλέβια χορήγηση IVIG).
Σχεδόν κάθε κυριακάτικη εφημερίδα έχει και ένα ειδικό άρθρο για το αυχενικό σύνδρομο. Η μεγάλη έκταση της δημοσιότητας το καθιστά πλέον το αυχενικό σύνδρομο υπεύθυνο για πολλές παθολογικές καταστάσεις.
Σε αυτές τις περιπτώσεις στην Βιονευρολογική διακρίνουμε τρεις ιδιαίτερους τύπους: Τον Α, Β και Γ.
Τα ψυχιατρικά προβλήματα μπορεί να είναι διάφορα και να προέρχονται από διάφορα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου.
Πρόκειται για μια ομάδα νοσημάτων που χαρακτηριστικό έχουν τους πόνους και τις αισθητικές διαταραχές στις αρθρώσεις σε μια μεγάλη ποικιλία συνδρόμων που ακόμη δεν έχει κατηγοριοποιηθεί ουσιαστικά σε ότι αφορά την παθογένειά της.
Σχεδόν πάντα τα κατάγματα του άτλαντα έχουν ένα «σταθερό» χαρακτήρα δηλαδή αφήνουν «ανενόχλητες» τις ενδομυελικές κατανομές.
νάλογα με το ύψος του τραυματισμού όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική εμφανίζονται παραπληγίες ή τετραπληγίες. Κάθε φορά με ειδικές νευροφυσιολογικές εξετάσεις σε συμπλήρωμα των υπολοίπων ακτινολογικών είναι δυνατόν να έχουμε και μια σαφή εικόνα τόσο του ύψους της βλάβης όσο και του παραπληγικού γεγονότος.
Οποιεσδήποτε διαταραχές του αυχενικού συνδρόμου με αντίστοιχη κλινική συμπτωματολογία αποδίδονται κατά κύριο λόγο σε οστικά ή μυελικά προβλήματα.
Η διάμετρος του καναλιού της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης έχει έντονες αυξομειώσεις κατά τη διαδρομή του.
Στις χρόνιες διαταραχές του αυχενικού συνδρόμου έχουμε την πείρα στην Βιονευρολογική ότι πάρα πολύ τακτικά μπορεί κανείς να “σκοντάψει” για χρόνια στη σωστή τοποθέτηση της διάγνωσης η οποία μπορεί να είναι μια οστεοπορωτική πλάκα, ένα παλιό σιωπηλό κάταγμα ή ακόμη και η περίπτωση μιας ρευματικής αλλοιώσεως σε μια κάποια από τις περιοχές του.
Τα αυχενικά τραύματα κατά την πείρα που έχει αποκτηθεί στη Βιονευρολογική είναι αναγκαίο να επανεξετάζονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα τόσο νευρολογικά όσο και νευροφυσιολογικά.
Το θέμα αυτό αποτελεί ένα πολύ ευαίσθητο διαγνωστικό πρόβλημα και απαιτεί για την λύση του και για την αναγνώριση του ιδιαίτερη προσοχή και μεγάλη πείρα από την μεριά του γιατρού.
Στην Βιονευρολογική εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι κεφαλαλγίες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των διαγνωστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Εκτεταμένες καινούριες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι τόσο η συνηθισμένη τοξοπλάσμωση μπορεί να κρύβεται πίσω από χρόνιες ψυχώσεις με έντονα προβλήματα όσο και με διανοητικές διαταραχές.
Η βασική διαγνωστική δραστηριότητα του εργαστηρίου της Βιονευρολογικής ξεκίνησε με την καταγραφή των σταδίων του ύπνου και τις διαταραχές τους.
Περίπου 50 χιλιάδες Έλληνες κάθε χρόνο υπόκεινται μια βαριά εγκεφαλική βλάβη π.χ. ύστερα από ένα ατύχημα, τραύμα ή έμφρακτο.
Οι αφασίες είναι μια πολύ διαδεδομένη νευρολογική διαταραχή που οφείλεται σε ένα έλλειμα της ομιλίας.