Χρωμόσωμα οχτώ, γονίδιο CHg 7 και κώφωση
Κατά κανόνα η κώφωση αυτή συνοδεύεται και από μια εγκεφαλική διαταραχή καθώς επίσης και από ελλείμματα άλλων οργάνων σε διάφορα μέρη του σώματος ή ατρησία διαφόρων χοανών.
Κατά κανόνα η κώφωση αυτή συνοδεύεται και από μια εγκεφαλική διαταραχή καθώς επίσης και από ελλείμματα άλλων οργάνων σε διάφορα μέρη του σώματος ή ατρησία διαφόρων χοανών.
Πέρα από λοιμώξεις , «βρωμιές», βύσμα, τραυματισμούς ή ότι άλλο προκύψει στο εξωτερικό αυτί, υπάρχει μια μόνιμη «διαταραχή» η οποία το ενοχλεί και είναι οι διάφορες συχνότητες που παρουσιάζονται με τη μορφή «θορύβων» ή καταστάσεων.
Το σφύριγμα στο αυτί ή οι εμβοές ή κρότος ή «τζιτζίκια» στο αυτί είναι μια κατάσταση που βασανίζει έντονα πάνω από διακόσιες με τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες.
Πρόκειται για μια τεχνική που έκανε την είσοδο της στην νευρολογία, λύνοντας πάρα πολλά διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζεται με την αγγειογραφία και έχει στόχο τον εμβολιασμό ειδικών αγγείων έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν αιμορραγία.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το λαμβάνουμε μετά από μια οσφυονωτιαία παρακέντηση, που είναι μια σχετικά ανώδυνη και γρήγορη εξέταση και ακολουθείται η ανάλυση του, προκειμένου να λάβουμε πληροφορίες που μόνο αυτό μπορεί να προσφέρει σε ορισμένα διαγνωστικά προβλήματα.
Η αγγειογραφία γίνεται με πολλούς τρόπους· τοποθετώντας καθετήρες σε μια μεγάλη ή μικρή αρτηρία, διοχετεύοντας σκιαγραφικό με στόχο τον εγκέφαλο, όπου μετά παίρνουμε μια αναπαράσταση των αγγείων και κυρίως του συστήματος καρωτίδων έξω, μέσης και οπίσθιας όπου με την εικόνα αυτή διαγνώσκουμε διάφορες παθήσεις.
Πρόκειται για μια δύσκολη, τεχνικά εξέταση, που πλέον έχει ξεπεραστεί κατά πολύ από τη χρήση της μαγνητικής αγγειογραφίας, όμως δεν παύει να είναι αναγκαία για ορισμένες περιπτώσεις.
Αυτή η κατάσταση, είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα για ένα νευρολόγο που καλείται να δει έναν ασθενή στα επείγοντα.
Η παράλυση κάποιου κρανιακού νεύρου (εγκεφαλικής συζυγίας), τουλάχιστον από ότι βλέπουμε στην Βιονευρολογική, αποτελεί ένα τακτικό γεγονός.
Είναι η βαρηκοΐα που προκύπτει από την έντονη νευρική και αισθητήρια διαταραχή από την μία πλευρά (εικόνα).
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Η πείρα στην Βιονευρολογική, έχει δείξει ότι τα περιστατικά παιδιών με κρανιακές δυσμορφίες π.χ. σκαφοκεφαλία και νευρολογικά προβλήματα, είναι περισσότερα από ότι φανταζόμαστε.
Μια αγαπημένη συνήθεια των νευρολόγων ήταν να τοποθετούν λειτουργικά “κέντρα” στον εγκέφαλο, παραδείγματος χάρη το κέντρο της όρασης στον ινιακό λοβό, το κέντρο της ομιλίας Broka στο κροταφικό λοβό κ.λ.π..
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Με τον όρο ομοιόσταση τουλάχιστον εδώ στην Βιονευρολογική, ορίζουμε τη λειτουργία εκείνη που ο οργανισμός γενικά, τόσο σαν σώμα όσο και σαν ψυχή, συντονίζεται με το εξωτερικό περιβάλλον προκειμένου να έχει μια αρμονία τόσο στην επιβίωση όσο και στην ευχάριστη παρουσία του σαν μέλος του συνόλου.
Πολλές φορές στη Βιονευρολογική βρεθήκαμε στην ανάγκη να εξετάσουμε την περίπτωση της διόρασης δηλαδή αυτής της ικανότητας να αντιλαμβάνεται κάποιος ουσιαστικά και πραγματικά γεγονότα χωρίς τη μεσολάβηση των αισθήσεων.
Το σημείο του «σουγιά»· πρόκειται για μια χαρακτηριστική διαταραχή του μυϊκού τόνου.
Τα κατάγματα του κρανίου έχουν μια υψηλή επικινδυνότητα σε οποιοδήποτε σημείο και αν βρίσκονται.