Ναρκισσισμός: το «στραβό» μονοπάτι της ντοπαμίνης
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Αφού οποιοδήποτε νέο φάρμακο δοκιμασθεί για αρκετά χρόνια στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα, κυρίως πιθήκους, αρχίζει η διαδικασία δοκιμής σε ανθρώπους.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Με αφορμή την αύξηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχής της Πάτρας, προκύπτει έντονα το ερώτημα τι είναι αυτό που απλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη γρήγορη και έντονη εξάπλωση της νόσου.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Στην περιοχή της Πάτρας ο πρόεδρος του νοσοκομειακού προσωπικού, εξαιρετικά ανήσυχος, ανακοινώνει ένα γεγονός που παρουσιάστηκε ξαφνικά και κατέλαβε τους πάντες εκεί˙ συγκεκριμένα, τον τρομερά αυξημένο αριθμό ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) και μεταξύ του προσωπικού.
Στις 14.1.2016 και ενώ στην περιοχή της Πάτρας υπάρχει έντονη αναζήτηση της αιτίας αύξησης των περιστατικών της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) στην περιοχή, εμφανίζεται στον Τύπο ένα συνταρακτικό νέο˙ ανακοινώνεται πως στο νοσοκομείο της Ρεν στη Γαλλία, έξι άρρωστοι έφτασαν στα επείγοντα μετά τη λήψη δοκιμαστικού φαρμάκου με ιδιότητες τροποποίησης του αμυντικού μηχανισμού του ατόμου.
Κάθε νέο φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας χρειάζεται περίπου 12 χρόνια για την ανάπτυξή του.
Όταν κανείς διαπιστώνει φαινόμενα συσσώρευσης περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ) και μάλιστα με αυξητική τάση, γνωρίζοντας τις συνέπειες τον καταλαμβάνει πανικός.
Η αποκάλυψη της αύξησης των περιστατικών της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχή της Πάτρας, δημιούργησε την ερώτηση που παρουσιάζεται πάντα όταν εμφανίζονται σήμερα τέτοια υγειονομικά ενδημικά επεισόδια.
Αυτό που έγινε γνωστό στην περιοχή της Πάτρας από το έτος 2015 και παραμένει επίκαιρο μέχρι και σήμερα είναι χαρακτηριστικό του φαινομένου της ελπίδας στις κρίσεις.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Την τελευταία δεκαετία του αιώνα, στην περιοχή του Κέιμπριτζ μία νέα εξέλιξη στα μονοκλωνικά αντισώματα ήταν η μεγάλη ελπίδα για τη μη εμφάνιση εξάρσεων ή επεισοδίων στη νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ το αντίσωμα της φινγκολιμόδης που η σύνθεση του θα έδινε τη δυνατότητα στο ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντος να αναπτύξει μερική ή ολική ανοσία στη νόσο.
Το ανησυχητικό μήνυμα από το νοσοκομείο Πατρών όπου παρατηρήθηκε και ανακοινώθηκε μία πιθανή ενδημική παρουσία ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιθανόν η κλινική πολυμορφία που παρουσιάζει αυτή η ασθένεια˙ η ασθένεια «με τα χίλια πρόσωπα», όπως την χαρακτηρίζουν αγγλοσάξονες γιατροί.
Ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου Πατρών προέβει σε μία ανακοίνωση για μία ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση των περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας στην Πάτρα και ιδιαίτερα εντός του νοσοκομείου σε εργαζόμενους.
Σύμφωνα με τις τελευταίες καταγραφές στο νοσοκομείο Πατρών, υπάρχει μία τρομερή αύξηση κρουσμάτων με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Μία μικτή συμπτωματολογία περιοδικών κενών μνήμης και συσπάσεων προσωπικών μυών με ταυτόχρονη δυσχέρεια λόγου είναι ένα τρίπτυχο που υποδεικνύει τις περισσότερες φορές μία επιληπτική προδιάθεση και μία απαρχή μίας ανοϊκής εξέλιξης.