O καλός, ο κακός όγκος του εγκεφάλου και ο χρόνος
Υπάρχουν εκ προοιμίου καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο, με ανάλογη καλή, κακή πρόγνωση
Υπάρχουν εκ προοιμίου καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο, με ανάλογη καλή, κακή πρόγνωση
Στη Βιονευρολογική με την ανάλυση των ιστορικών, βλέπουμε πάρα πολύ τακτικά ανθρώπους που έχουν μια σοβαρή νόσο, ρευματικής αιτιολογίας, ή ισχαιμίες από το μυοκαρδιακό και μετά από κάποιο καλοήθη όγκο, όπως μύξωμα ή διαταραχή των βαλβίδων, να προκαλούνται στενώσεις, οι οποίες «αφήνουν» έμβολα που αποφράσουν ή στενεύουν τους μεσαίους εγκεφαλικούς κλάδους των εγκεφαλικών αρτηριών και δημιουργούν τοπικά διαταραχές της ροής και πολύ τακτικότερα σε προχωρημένα στάδια διάφορα εγκεφαλικά σύνδρομα
Στην περίπτωση που εντοπίζουμε σε έναν ασθενή εγκεφαλικά μηνιγγιώματα, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, σε ότι αφορά την «έκταση» του προβλήματος
Στις νευροδερματικές αρρώστιες εκείνο που κυριαρχεί κατά κανόνα, όσο αφορά τουλάχιστον τις δερματικές εκδηλώσεις, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, είναι οι μελαγχρωματικές κηλίδες
Σε δυο ουσιαστικές περιπτώσεις νευρολογικών παθήσεων, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε όγκους του νωτιαίου μυελού υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο ένα θήλωμα ουροδόχου κύστης
Από όλες τις μορφές καρκίνου του κεντρικού νευρικού συστήματος, την περίπτωση του λεμφώματος πρέπει να τη δει κανείς από μια ιδιαίτερη «γωνία»