Το χρόνιο πρόβλημα των ψυχαναγκασμών
Η πείρα μας στη Βιονευρολογική μας έχει μάθει στην περίπτωση των ψυχαναγκασμών δεν ισχύει το «μπόρα είναι, θα περάσει»
Η πείρα μας στη Βιονευρολογική μας έχει μάθει στην περίπτωση των ψυχαναγκασμών δεν ισχύει το «μπόρα είναι, θα περάσει»
Στη περίπτωση της διάχυτης αλωπεκίας, μετά τον τοκετό, έχουμε σαφώς κάποιες νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες επιβεβαιώνονται με τη χρήση της νευροφυσιολογικής διαγνωστικής διαδικασίας
Πάρα πολλές φορές, αρκετοί ασθενείς παραπονιούνται για διαταραχές της όρασης, περιοδικού ή διαρκούς χαρακτήρα
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική και από τη συγκέντρωση νευροφυσιολογικών εξετάσεων και ιδίως ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων με σύγχρονη καταγραφή της ηλεκτροκαρδιογραφικής δραστηριότητας, διαπιστώνουμε ότι η απώλεια ή η ελάττωση συνείδησης σε αυτά τα περιστατικά είναι τελείως διαφορετικού τύπου
Ένα διαγνωστικό, αλλά πολύ τακτικό πρόβλημα, ιδιαίτερα σε προχωρημένες ηλικίες και κυρίως σε άνδρες, είναι το πρόβλημα της απότομης απώλειας συνείδησης, κατά την νυχτερινή ενούρηση
Οι επιληπτικές κρίσεις, γενικά, είναι ένα φαινόμενο που αξίζει προσοχής, διάγνωσης και διεξοδικής έρευνας
Στις χρόνιες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές διαπιστώνουμε, σπάνιες φορές, κάποια ξαφνική δραστηριότητα ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου, που διαρκεί πολύ λίγο, ενώ, κατά κανόνα, παραμένουν «σιωπηλές».
To σύνδρομο Bonnet, τακτικά, το παρατηρούμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, σε γηραιότερους ασθενείς με γλαύκωμα ή καταρράκτη.
Το ντελίριο, κλασσικά, είναι η εμφάνιση κυμαινόμενης συνειδησιακής διαταραχής με ελαττωμένη την επαγρύπνηση, σε ότι αφορά το γύρω περιβάλλον και τη σχέση με τα διάφορα άτομα και εμφανίζεται σταδιακά, αλλά κατά κανόνα και απότομα.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Πρόκειται για μια σπάνια, κεντρικής εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, διαταραχή, που εκδηλώνεται όμως με περιφερική αδυναμία και εστιακή δυστονία κατά το γράψιμο.
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Παραισθησίες και μουδιάσματα στα άκρα των δακτύλων των ποδιών με σταδιακά αυξανόμενη ένταση είναι κατά κανόνα, όπως έχουν δείξει οι έρευνες μας στη Βιονευρολογική, σημάδι μιας περιφερικής νευροπάθειας.
Είναι ένας απλός ψυχιατρικός κανόνας που επιβεβαιώνεται και τακτικά και εδώ στη Βιονευρολογική.
Στη σύγχρονη εποχή όπως παρατηρούμε και στους ασθενείς που καταφθάνουν εδώ στη Βιονευρολογική είναι δυνατόν τα πρώτα συμπτώματα να εμφανίζονται με τη μορφή μιας επιβραδυνόμενης δράσης στο χώρο εργασίας.
Η κατάθλιψη αποτελεί τη μάστιγα του εικοστού πρώτου αιώνα και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο ο ένας στους δυο ανθρώπους του μέσου πληθυσμού να χρειάζεται μια ειδική νευροψυχιατρική περίθαλψη.
Πρόκειται για ένα αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο που συναντάμε τακτικά με ευρήματα μικρής έντασης ή μέτρια έως και ισχυρά που απαιτούν ανάλογη θεραπεία.
Έχουμε παρατηρήσει τακτικά στη Βιονευρολογική σε πολλές περιπτώσεις αυτοάνοσων νοσημάτων ιδιαίτερα σε αυτές του συνδρόμου Sjogren την ταυτόχρονη συνύπαρξη και της λεμφοκυτταρογενούς σιαλαδενίτιδας.
Όταν υπάρχει η υπόνοια για αγγειακές διαταραχές της σπονδυλικής στήλης τότε καταφεύγουμε τακτικά στην εξέταση της μυελογραφίας.
Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να περπατάνε πολύ εμφανίζουν αναλογικά λιγότερες περιπτώσεις άνοιας και ιδιαίτερα Alzheimer.