Eπιληψία και αυτόνομο νευρικό σύστημα. Οι πιο δύσκολες, στην διάγνωση κλινικής εικόνας επιληψιών, είναι αυτές που προέρχονται από διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το σύστημα αυτό απλώνεται σε όλο το σώμα και μπορεί θεωρητικά να δημιουργήσει επιληπτικές κρίσεις από κάθε όργανο για παράδειγμα στομάχι, έντερο, καρδιά, κύστη, αγγεία. Οι επιληπτικές κρίσεις του αυτόνομου νευρικού είναι […]
Έχει παρατηρηθεί ότι υφίσταται μία αυξημένη επικινδυνότητα εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου ή και καρδιακού εμφράγματος μετά από μία οξεία λοίμωξη.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση ξεκινάει στην περιοχή του προσώπου και του φάρυγγα και κατά κανόνα σε ιδιαίτερα ασθενή άτομα ή στα παιδιά, δηλαδή σε άτομα με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα
Σε πρώτο, δεύτερο, ακόμη και τρίτο στάδιο, μετά από μία λοιμώδη μονοπυρήνωση υπάρχει κατά κανόνα και μία προσβολή του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του τμήματος του εγκεφάλου.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση κατά κανόνα ανεπαίσθητα ή όχι μπορεί να προκαλέσει διάφορες περιπλοκές στο αίμα που έχουν γενικευμένες συνέπειες και πολύ επικίνδυνες.
Το κύριο χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι ο υπεύθυνος ιός, δηλαδή ο ιός του Epstein-barr, ή κάποιος άλλος ιός του έρπη μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μία καινούργια επιπλοκή της ασθένειας.
Η μορφίνη και τα παράγωγά της είναι ουσιαστικά και αποτελεσματικά αναλγητικά φάρμακα αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες και κυρίως όσον αφορά τη λειτουργία του εντέρου και της αναπνοής.
Δύο από τα βασικά στοιχεία σε όλους τους υποψήφιους για μία απόπειρα αυτοκτονίας είναι κατά κύριο λόγο μία εκτεταμένη απελπισία, αναμεμιγμένη με τάσεις επιθετικότητας ή εκδήλωση επιθετικών καταστάσεων.
Στις περιπτώσεις που παρατηρούμε αμιγείς διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος ταυτόχρονα με συμπτωματολογία που μοιάζει με τη νόσο του πάρκινσον, όπως τρόμο των χεριών ή ξαφνικές ακινησίες, τότε κατά κανόνα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία μορφή άτυπου συνδρόμου πάρκινσον, όπως είναι αυτό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων.
Η διαταραχή της προσοχής στην επιληψία αποτελεί σχεδόν κανόνα και μόνο σε ελάχιστες κυριολεκτικά περιπτώσεις δεν εμφανίζεται.
Οι επιληπτικές κρίσεις πολύ συχνά εμφανίζονται σε ασθενείς οι οποίοι ήταν αλκοολικοί για καιρό και έχουν διακόψει τη χρήση αλκοόλ.
Αυτή η ασθένεια ανήκει σπάνια στο σύνδρομο πάρκινσον και κατά κανόνα πολύ τακτικά διαγιγνώσκεται και θεραπεύεται λάθος.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Οι διαταραχές της διέγερσης, ιδιαίτερα κατά τη σεξουαλική πράξη, αποτελούν ένα κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων στην προχωρημένη ηλικία.
Μεταξύ των άτυπων μορφών πάρκινσον είναι και η ατροφία πολλαπλών συστημάτων, η οποία εν μέρει εμφανίζει μία παρκινσονική συμπτωματολογία σε αρκετά σημεία, χωρίς όμως να είναι τυπικό πάρκινσον.
Ένα χαρακτηριστικό κύριο σύμπτωμα της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι η συχνότητα της ούρησης και μάλιστα της επιτακτικής μορφής της.
Υπάρχουν πάρα πολλές κλινικές εικόνες όπου υπάρχει προσβολή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για το σύνδρομο του πάρκινσον.
Κατά κανόνα μετά από μία μέτρια ή βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται το σύνδρομο της άπνοιας.
Πολλές φορές κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας υπάρχει συνύπαρξη κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων με προϋπάρχουσες νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα σε ασθενείς με τη νόσο του πάρκινσον.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος