Υπεραλγησία και αλλοδυνία
Και η υπεραλγησία και η αλλοδυνία είναι μορφές πόνου που παρουσιάζονται έντονες ύστερα από κάποιο ερέθισμα περιφερικής νευρικής απόληξης και διαταραχή της νευρικής οδού από το σημείο ερεθισμού στον εγκέφαλο.
Και η υπεραλγησία και η αλλοδυνία είναι μορφές πόνου που παρουσιάζονται έντονες ύστερα από κάποιο ερέθισμα περιφερικής νευρικής απόληξης και διαταραχή της νευρικής οδού από το σημείο ερεθισμού στον εγκέφαλο.
Σε επώδυνες καταστάσεις, όταν θέλουμε να λάβουμε μη στεροειδή φάρμακα, προκειμένου να μην παρουσιαστούν οι τυπικές παρενέργειες από την κορτιζόνη κυρίως από το έντερο, μπορούμε να χρησιμοποιούμε τους λεγόμενους αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης.
Οι νευροπαθητικοί πόνοι είναι ουσιαστικά μία κατηγορία πόνων η οποία άρχισε να συζητείται τα τελευταία χρόνια, διότι τώρα πλέον υπάρχει η δυνατότητα να ελεγχθούν πιο συγκεκριμένα.
Οι νευροφυτικοί πόνοι αποτελούν ένα ιδιαίτερα δύσκολο κεφάλαιο σε ότι αφορά την έρευνα και τη διάγνωσή τους.
Αυτή η ασθένεια ανήκει σπάνια στο σύνδρομο πάρκινσον και κατά κανόνα πολύ τακτικά διαγιγνώσκεται και θεραπεύεται λάθος.
Στις αρχές του 21ου αιώνα μία μεγάλη ανακάλυψη έφερε ουσιαστική αλλαγή στον τομέα των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.
Στις αρχές του 21ου αιώνα ξεκινάει ένα καινούργιο δίλημμα σε ότι αφορά την αιτία εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ πρόκειται για φλεγμονή ή εκφύλιση των νευρικών κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Το νευρωνικό τόξο του ύπνου βρίσκεται περίπου στο μέσο του εγκεφάλου και ξεκινάει κυρίως από το στέλεχος του εγκεφάλου.
Η ινομυαλγία είναι μια συγκεκριμένη νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, η οποία υποδεικνύει συγκεκριμένες εγκεφαλικές φθορές σε ορισμένα σημεία.
Όσον αφορά την ινομυαλγία, τα τελευταία χρόνια το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η διάγνωσή της αλλά η θεραπεία της.
Τα λιπίδια μεταβολίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα μ’ ένα χαρακτηριστικό τρόπο, δημιουργώντας τις σουλφατάσες.
Στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στην περιοχή της νευρογλοίας και του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού διάφορες πρωτεΐνες παίζουν ένα τεράστιο ρόλο σε ότι αφορά τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού αλλά ταυτόχρονα και την ανταλλαγή ουσιών που γίνονται μέσω αυτού.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Με την ανάπτυξη των καινούργιων διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρούμε διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθεια Hashimoto.
Τα τελευταία χρόνια, όπου παρουσιάζεται μια αύξηση του γηραιού πληθυσμού, περισσότεροι ασθενείς εμφανίζονται με τη νόσο των πολλαπλών συστημάτων
Γενικά λόγω της υφιστάμενης φαρμακευτικής αγωγής αλλά και της ιδιομορφίας της εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, οι επιληπτικές κρίσεις κατά κανόνα προκαλούν μικρές ή μεγάλες στυτικές διαταραχές, διάφορης έντασης
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή κλινική εικόνα, η οποία παρουσιάζεται σε ασθενείς, οι οποίοι για χρόνια λαμβάνουν νευροληπτικά φάρμακα ή άλλες ουσίες