Το υπερκινητικό παιδί και η επιληπτική διαταραχή
Βέβαια υπάρχει το παλιό ιατρικό δίλλημα που έχουμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική ˙το πώς να χαρακτηριστεί μια επιθετική, αλόγιστη και ξαφνική αντίδραση του υπερκινητικού παιδιού
Βέβαια υπάρχει το παλιό ιατρικό δίλλημα που έχουμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική ˙το πώς να χαρακτηριστεί μια επιθετική, αλόγιστη και ξαφνική αντίδραση του υπερκινητικού παιδιού
Τα τελευταία χρόνια έχει πάρει διαστάσεις ο αριθμός των υπερκινητικών παιδιών με διάσπαση της προσοχής
Τόσο η διάσπαση της προσοχής όσο και η υπερκινητικότητα είναι συμπτώματα που γίνονται εμφανή από πολύ νεαρή ηλικία
Έχει παρατηρηθεί σε υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής, όταν δε διαγιγνώσκεται το πρόβλημα έγκαιρα, να εμφανίζεται κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση μια διπολική διαταραχή, κυρίως με τη μορφή μανίας
Στη Βιονευρολογική, συγκεντρώνοντας τα διάφορα στοιχεία που παρατηρούμε σε παιδιά με υπερκινητικότητα και διαταραχή της προσοχής, το κύριο σύμπτωμα και από εκεί που εν μέρει «αποδεικνύεται» το πρόβλημα είναι ότι αυτά εμφανίζουν μια διαταραχή της λογικής της ομάδας
Στη Βιονευρολογική, σε όσα παιδιά, με υπερκινητικότητα και είναι αρκετά, καταφέραμε να εκτελέσουμε όλες τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και ιδιαίτερα αυτή της εικοσιτετράωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής, διαπιστώσαμε μια σαφή διαταραχή των εγκεφαλογραφημάτων
Είναι κάτι που μπορεί να το συναντήσει ο κλινικός νευρολόγος ανά πάσα στιγμή και να τον «ξεγελάσει» με την συμπτωματολογία του.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο εγκεφαλικής λειτουργίας το οποίο έχει ένα εύρος μεγάλο.
Ο μυϊκός τόνος είναι ένα πρόβλημα της νόσου του πάρκινσον.
Η εξέταση της οφθαλμοκινητικότητας είναι μια παλιά διαγνωστική δοκιμασία όπου πρόκειται για μια λεπτή και ιδιαίτερης σημασίας, κατά την γνώμη μας στην Βιονευρολογική, εξεταστική μέθοδο.
Έως και σήμερα παραμένει άγνωστη η αιτία της νευρολογικής δυσλειτουργίας που προκαλεί την εμφάνιση του κλινικού συνδρόμου του «τικ».
Μια ξεχωριστή ομάδα κινητικών διαταραχών είναι οι λεγόμενες παρατεταμένες
Τι προκαλεί η σεροτονίνη; Η σεροτονίνη κατά κύριο λόγο προκαλεί μία υποχωρητικότητα, παθητικότητα και εξισορροπημένη στάση. Μπορεί να κατευνάσει την επιθετική συμπεριφορά και την υπερκινητικότητα και πολλές φορές να μειώσει την επιληπτική προδιάθεση έτσι ώστε να εξισορροπεί τα προβλήματα της καθημερινότητας. Παθολογικές, καταθλιπτικές νόσοι που έχουν την τάση κυρίως προς απότομη επιθετικότητα, έχουν σχέση με […]
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα περίθαλψης γηραιών ασθενών που εισέρχονται σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης είναι η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, μικρών ή μεγάλων, συνοδευόμενη από μία ακραία σύγχυση με τη μορφή «υστεριών».
Στο φαινόμενο του γήρατος κάθε αλλαγή του περιβάλλοντος αποτελεί και ένα «σοκ».
Οι υπερτασικοί άνθρωποι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να κρατούν υπό έλεγχο τις συναισθηματικές φορτίσεις.
Τα αγγεία παρουσιάζουν ευπάθειες ποικίλης επικινδυνότητας· τέτοιες είναι η θρομβοπενία ή κάποιες λοιμώξεις ορισμένων στοιχείων του αίματος.
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει πολλές φορές το φαινόμενο της κοπρολαλίας, όπου ο ασθενής επαναλαμβάνει δυνατά κοινωνικά απαράδεκτες λέξεις
Στη Βιονευρολογική αρκετές φορές έχουμε συναντήσει ασθενείς με ηχολαλία και έχουμε διαπιστώσει το πόσο υποφέρουν από αυτές