Οι θέσεις των εγκεφαλικών και τα νευρολογικά σύνδρομα
Το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα για τον γιατρό και ιδιαίτερα για τον ασθενή είναι να αναγνωρίσει την κλινική «ύπαρξη» ενός εγκεφαλικού επεισοδίου
Το μεγαλύτερο διαγνωστικό πρόβλημα για τον γιατρό και ιδιαίτερα για τον ασθενή είναι να αναγνωρίσει την κλινική «ύπαρξη» ενός εγκεφαλικού επεισοδίου
Το σύνδρομο Cogan παρουσιάζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά κυρίως σε παιδιά
Η έκφραση του εγκεφαλικού επεισοδίου είναι ο τρόμος και ο φόβος για ανθρώπους μέσης ή προχωρημένης ηλικίας
Είναι διαταραχές της όρασης που, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, προκαλούν τακτικά άφθονα νευρολογικά συμπτώματα, κυρίως όμως πονοκεφάλους και ιλίγγους
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική μια από τις πιο «ύπουλες» καταστάσεις είναι αυτή της κλινικής υποθερμίας και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Χειμώνα.
Σε διαταραχές της σπονδυλικής στήλης βλέπουμε στη βιονευρολογική τακτικά συνωδά συμπτώματα της λειτουργίας αφόδευσης και ούρησης.
Από τη Βιονευρολογική, ξέρουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ασθενείς με το σύμπτωμα της παραπάρεσης σε πίεση του νωτιαίου μυελού σε διάφορες αιτίες.
Πολλές φορές, όταν παρουσιάζονται αυτά τα συμπτώματα μαζί, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, και παράλληλα εμφανίζονται και αυξημένες, από το βιοχημικό έλεγχο, πρωτεΐνες ή παραπρωτεΐνες, τότε μπορεί να έχουμε την σπάνια, αλλά όχι και εξαφανισμένη, ασθένεια του συνδρόμου της ανοσοσφαιρίνης Ε.
Στην Βιονευρολογική, μετά από την παρατήρηση σε τόσες εκατοντάδες ασθενείς με διάφορες κλινικές μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκα, σε διαφορετική ένταση και εξέλιξη, καταλήξαμε μετά και από βιοχημικές αναλύσεις ότι η κάθε μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας πρόκειται για μια μοναδική και εξειδικευμένη μορφή.
Πρόκειται για την, κλινικά, πιο «ύπουλη» μορφή της νόσου του Αλτσχάϊμερ· αυτή με την σταδιακή εξέλιξη. Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, έχουμε στην « βραδεία» πορεία ξαφνικά μια στιγμή την έκρηξη της νόσου.
Εδώ και πολλά χρόνια εξετάζονται στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, πτυχές του λόγου που στην περίπτωση της αφασίας (ο ασθενής δε μιλάει καθόλου ή ελάχιστα) ερευνά το νευρωνικό τόξο που προκαλεί την κατάσταση αυτή.
Η διάμετρος του καναλιού της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης έχει έντονες αυξομειώσεις κατά τη διαδρομή του.