Φως και εγκέφαλος
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Μόρια εντός των νευρικών κυττάρων εκπέμπουν φως ανάλογα με τη διέγερσή τους.
Όπως έχουν δείξει οι οπτογενετικές έρευνες, τον τελευταίο καιρό μελετώντας τα διάφορα φάσματα του φωτός και τη δράση τους στον εγκέφαλο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ποιες αντιδράσεις προκαλούν σε γονίδια τα οποία χορηγούνται και πως αυτά επιδρούν στα νευρικά κύτταρα.
Με τη νευροοπτική μπορούμε να μελετήσουμε ποια κύτταρα, με ποιον τρόπο, σε ποιο χρονικό διάστημα και με ποια ένταση διεγείρονται και πως επικοινωνούν μεταξύ τους ή πως αδρανοποιούνται παραπλήσια νευρικά κύτταρα.
Τα ιόντα αποτελούν στοιχεία ηλεκτρικού φορτίου που βρίσκονται σ’ όλα τα νευρικά κύτταρα.
Η εγκεφαλική διαδικασία της θεωρίας του πνεύματος επηρεάζεται περισσότερο στις περιπτώσεις αυτισμού.
Τα εγκεφαλικά δυναμικά που προκαλούνται από τα νευρικά κύτταρα δείχνουν ότι έχουν μία απευθείας εξάρτηση από κάποιες ουσίες.
Στις συναυλίες μπορούμε να παρατηρήσουμε τακτικά μια κατάσταση η οποία συμβαίνει πάντα˙ είναι η στιγμή που ξαφνικά όλοι μαζί οι θεατές σηκώνουν τα χέρια ψηλά κάνοντας τις ίδιες ρυθμικές κινήσεις ακολουθώντας τη μουσική.
Τα κύτταρα – καθρέφτες βοηθούν ώστε να καταγραφούν εξωτερικές κινήσεις άλλων ατόμων σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που εσωτερικεύονται σαν σπουδαίες διαδικασίες και αξιόλογες για επανάληψη.
Η συμπεριφορά της μίμησης, χαρακτηριστική στους πιθήκους, υπάρχει σε ανώτερο βαθμό στους ανθρώπους.
Οι κινήσεις των άλλων που βλέπει το άτομο γίνονται αντιληπτές από συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου και από συγκεκριμένα κύτταρα.
Σε πολλά εγκεφαλικά επεισόδια παρουσιάζεται το φαινόμενο της αφασίας του κινητικού λόγου.
Στη νόσο τουParkinson το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη ντοπαμίνης και τα «λίγα» κύτταρα στα βασικά γάγγλια που την παράγουν.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Η L-Dopa είναι μια παραλλαγή της ντοπαμίνης η οποία συνοδεύεται από κάποιο άλλο ένζυμο το οποίο έχει καταλυτικό ρόλο στο να διαπερνάει η ντοπαμίνη τον εγκεφαλικό αιματικό φραγμό με ευκολία.
Η L-Dopa είναι πλέον το πιο αποτελεσματικό φάρμακο που διαθέτουμε σήμερα για την καταπολέμηση αυτής της νόσου.
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Οι επιληπτικές κρίσεις δείχνουν μια λειτουργική συμπεριφορά στον εγκέφαλο ανάλογη μ’ αυτήν μιας μεγάλης ορχήστρας κατευθυνόμενη από κάποιο μαέστρο.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφτεί ένας αναπτυξιακός παράγοντας, δηλαδή μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που συντελεί στην ανάπτυξη των νευροκυττάρων ˙πρόκειται για έναν παράγοντα που βοηθά στην αναγέννηση και στην παραγωγή νευροκυττάρων, τη λεγόμενη νευρογένεση.
Στα νευρικά κύτταρα όλη λειτουργία του κυττάρου βασίζεται κυρίως στον ακριβή και γονιδιακά προσδιορισμένο μεταβολισμό των πρωτεϊνών.