Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και εγκεφαλικό αποτύπωμα
Κάθε εγκέφαλος διεγείρεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά με διαφορετική ένταση και ποικιλομορφία.
Κάθε εγκέφαλος διεγείρεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά με διαφορετική ένταση και ποικιλομορφία.
Στις αρχές του 21ου αιώνα μία μεγάλη ανακάλυψη έφερε ουσιαστική αλλαγή στον τομέα των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Σε προχωρημένες ηλικίες και όταν υπάρχουν μεταβολικά νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης συναντάμε πολύ τακτικά στην περιοχή του θαλάμου σοβαρά κλινικά συμπτώματα.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα νευροδιαβιβαστή που υποβοηθάει τη μεταβίβαση ερεθισμάτων μεταξύ των εγκεφαλικών συνάψεων˙ παράγεται κυρίως από κύτταρα του ίδιου του εγκεφάλου σε συγκεκριμένες περιοχές.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Η εμφάνιση της αμνησίας κάθε κλινικής μορφής και έκτασης είναι πάντοτε ένα αποτέλεσμα μίας διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχεδόν πάντα καταγράφεται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με σχετική ευκρίνεια.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Το σύστημα της επιβράβευσης στον εγκέφαλο είναι θεμελιώδες για την ευδαιμονία του ατόμου.
Το σύνολο των φαινομένων, διαδικασιών και εντυπώσεων που υπάρχουν γύρω από το άτομο, του δημιουργούν την αίσθηση της πραγματικότητας.
Ήδη διανύουμε τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και αυτή η χρονική διαδρομή χαρακτηρίζεται από την εντατική έρευνα που αφορά τις νευροεπιστήμες και πιο συγκεκριμένα έχει ονομαστεί ως «η δεκαετία του εγκεφάλου».
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Εγκεφαλικές έρευνες μέσω της λειτουργίας της μαγνητικής τομογραφίας έχουν δείξει και αποδείξει ότι στοιχεία της μικροβιακής χλωρίδας επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη λειτουργία νευρωνικών δικτύων μεταξύ αμυγδαλής και πρόσθιου λοβού του εγκεφάλου.
Κατά τη διάρκεια της κίνησης η εντερική χλωρίδα και ο εγκέφαλος αναπτύσσονται παράλληλα και αλληλοεπηρεάζονται.
Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια εντατικής έρευνας για να σχηματιστεί μία γνώση γύρω από την επίδραση της εντερικής λειτουργίας στον εγκέφαλο.
Στο τελευταίο συνέδριο των νευροεπιστημόνων στο Σικάγο του Ιλινόις έγιναν μερικές σπουδαίες παρουσιάσεις˙ το θέμα ήταν γύρω από την επανανεύρωση και τις μυελινώσεις.
Το humanmicrobiomeprojectείναι το πρώτο πρόγραμμα έρευνας, χρηματοδοτούμενο από πολλές πλευρές, που τρέχει σε ότι αφορά την αναζήτηση του άξονα «εγκεφάλου-εντέρου» και των νευρολογικών συνεπειών της δυσλειτουργίας του.
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.