Εγκεφαλικός έλεγχος και επιληπτικές κρίσεις
Στις επιληπτικές κρίσεις το σώμα αντιδράει με σπασμούς και αναστολή των πνευματικών λειτουργιών.
Στις επιληπτικές κρίσεις το σώμα αντιδράει με σπασμούς και αναστολή των πνευματικών λειτουργιών.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Η άμεση λύση για την επαναφορά του αυτοελέγχου είναι η γνώση της λειτουργίας του.
Ο ύπνος και η αιμάτωση του εγκεφάλου είναι δύο αλληλένδετες λειτουργίες.
Το εικοσιτετράωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία σχετικά καινούργια μέθοδος η οποία προέκυψε τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση των ψηφιακών εφαρμογών στα διαγνωστικά μέσα της επιστήμης της Νευρολογίας.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας έχουν κατασκευαστεί μηχανήματα biofeedback τα οποία επιτρέπουν στον ενδιαφερόμενο να ελέγξει τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου η οποία ρυθμίζει τη λειτουργία της προσοχής.
Τοneurofeedback είναι μία εξέλιξη του biofeedback που όμως αφορά αμιγώς νευρικές διαταραχές.
Ο εγκέφαλος αποτελεί το κατεξοχήν ανθρώπινο όργανο που «διαχειρίζεται» τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Τα βασικά γάγγλια είναι περιοχές του εγκεφάλου που συντονίζονται μεταξύ τους προκειμένου να δημιουργήσουν προγράμματα κινήσεων για διάφορες ανάγκες του ατόμου.
Οι νευροεπιστήμες έχουν εξελιχθεί και μπορούμε να χαρτογραφήσουμε τις δραστηριότητες του εγκεφάλου και να συντονίσουμε πράγματα και πράξεις για τη βελτίωση της ζωής του ατόμου.
Η κοινωνική συμπεριφορά αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα των γνωσιακών και γνωστικών λειτουργιών του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος, ήδη από τα πρώτα εικοσιτετράωρα της ζωής του παιδιού, έχει την απίστευτη ικανότητα να ενεργοποιεί τόσο το κέντρο ομιλίας όσο και το κέντρο κατανόησης του λόγου.
Ο εγκέφαλος προστατεύει το άτομο σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας προκειμένου να μη συναντάει δυσκολίες.
Η καθημερινότητα του ανθρώπου αποτελεί μία συνεχή διαδικασία εγκεφαλικών λειτουργιών με διαφορετική ένταση και κατεύθυνση.
Η κυτταρο-αρχιτεκτονική του εγκεφάλου αποτελεί μία από τις βασικότερες περιοχές έρευνας των νευροεπιστημών στη σύγχρονη ιατρική.
Στις αρχές του 19ου αιώνα στην τότε σύγχρονη Ευρώπη, όπου η πρωτοπορία στις νευροεπιστήμες εδραζόταν κυρίως γύρω από τις γερμανόφωνες περιοχές της Βιέννης, ξεκίνησε η ανάπτυξη μιας βασικής θεωρίας που λεγόταν φρενολογία.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν το κυρίως αντικείμενο των Νευροεπιστημών τον τελευταίο αιώνα.
Η αναπνοή έχει άμεση σχέση με τον ύπνο.
Οι δυσλειτουργίες του εντέρου σχεδόν πάντα συμβαδίζουν με νευροψυχιατρικά συμπτώματα.
Ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα Σοπενχάουερ πρόσφερε μία ερμηνεία για τον ύπνο και τη σχέση του με το ανθρώπινο σώμα˙ παρομοιάζει τη λειτουργία του ύπνου μ’ αυτήν του μηχανισμού ενός ωρολογίου.