Χασμουρητό και ακοή
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι άτομα με προβλήματα ακοής π.χ. λοιμώξεις, τραύματα κ.τ.λ. έχουν μια μεγαλύτερη τάση για χασμουρητό από ότι οι υγιείς.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι άτομα με προβλήματα ακοής π.χ. λοιμώξεις, τραύματα κ.τ.λ. έχουν μια μεγαλύτερη τάση για χασμουρητό από ότι οι υγιείς.
Το χασμουρητό είναι ένα συνηθισμένο αντανακλαστικό, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, σε πάρα πολλές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες ή και σαν μια «απόκλιση» ,κοινωνική, φυσιολογικών καταστάσεων.
Πάρα πολλά άτομα σε κοινούς χώρους και σε ομαδικές εκδηλώσεις καταλαμβάνονται τακτικά από μια κρίση χασμουρητού.
Από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, μια παθολογική εμφάνιση του χασμουρητού από μια έως τέσσερις φορές ανά λεπτό παρατηρούμε τακτικά σε νευρολογικές καταστάσεις.
Στη Βιονευρολογική, κατά τις έρευνες του βιορυθμού καθώς επίσης και του ύπνου και εγρήγορσης παρατηρήσαμε, επίσης, και την ουσιαστική συμμετοχή που έχει η συγκέντρωση του μονοξειδίου του άνθρακα.
Οι αεροδιαβιβαστές είναι πολλοί και οι πλέον γνωστοί στην Ιατρική είναι το μονοξείδιο του αζώτου και το υδρόθειο.
Οι αεροδιαβιβαστές είναι μόρια, τα οποία μπορούν και διαπερνούν τους ανθρώπινους ιστούς και κυρίως τα αγγεία, προς τη μεριά του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Το υδρόθειο είναι ένα αέριο που παράγεται από τον ίδιο τον οργανισμό, προκειμένου να συμβάλλει στο μεταβολισμό.
Πολλά από τα δηλητηριώδη αέρια, μεταξύ αυτών και τα πιο συνηθισμένα, όπως είναι οι ρύποι της ατμόσφαιρας που κυκλοφορούν, επηρεάζουν κατά ποικίλους τρόπους το νευρικό σύστημα.
Σε ψυχομετρικές αναλύσεις στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει ότι οι υπεροπτικές συμπεριφορές ή αντιδράσεις πανικού συμβαίνουν κατά την οσμή ιδρώτα από ανθρώπους «ιδίου» χαρακτήρα ή γενετικής προέλευσης.
Μέχρι τώρα, σε διεθνές επίπεδο, η ψυχιατρική είχε ασχοληθεί κυρίως με την κατάταξη των φοβικών και αγχωτικών ασθενών σε διάφορες ομάδες και υποκατηγορίες.
Γνωρίζουμε από πολλαπλές έρευνες που γίνονται σε παγκόσμια κλίμακα, όπως και σε έρευνες στην Βιονευρολογική, ότι η μετάδοση του πανικού σε επίπεδο μάζας γίνεται μέσω σημάτων.
Ο φόβος είναι μια εγκεφαλική λειτουργία με πολλές προεκτάσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Στην Βιονευρολογική, εδώ και καιρό, ασχολούμαστε σε ότι αφορά την μετάδοση του άγχους και του φόβου μέσω χημικών σημάτων στα φοβικά άτομα.
Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική και από τα συμπεράσματα άλλων μελετών, είναι γνωστό ότι ο ιδρώτας εκπέμπει χημικά σήματα, τα οποία μέσω της οσμής διεγείρουν συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές στον μεσεγκέφαλο τρίτων ατόμων.
Η οσμή και η απερίσκεπτη συμπεριφορά είναι συνδυασμός, που παρατηρούμε τακτικά στην Βιονευρολογική, σε ανθρώπους που έχουν την τάση να πράττουν, χωρίς να το «πολυσκέφτονται» π.χ. τζογαδόρους.
Και στις δυο περιπτώσεις, ο ιδρώτας ασφαλώς βιολογικά είναι ο ίδιος και όμως, όπως έχουν δείξει πειράματα σε παγκόσμια κλίμακα όπως και στη Βιονευρολογική, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.
Εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στην ψυχιατρική και νευρολογία, γεγονός που πιστοποιούμε και εμείς τακτικά στην Βιονευρολογική, ο φόβος που προκαλεί η οσμή του ιδρώτα σε ορισμένα άτομα.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, γνωρίζουμε έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφόρων ειδών φόβων και φοβίες.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία με διαγνωστική βαρύτητα στις περιπτώσεις φοβίας, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η ανάγκη του φοβικού ατόμου για την ύπαρξη μιας συνοδείας.