Δευτερογενής εκφύλιση
Η δευτερογενής εκφύλιση συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε τραυματικές καταστάσεις στο εγκέφαλο και σε διάφορα κύτταρα, που αρχίζουν να εκφυλίζονται περίπου εικοσιτέσσερις ώρες μετά το τραύμα.
Η δευτερογενής εκφύλιση συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε τραυματικές καταστάσεις στο εγκέφαλο και σε διάφορα κύτταρα, που αρχίζουν να εκφυλίζονται περίπου εικοσιτέσσερις ώρες μετά το τραύμα.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Μετά από κάθε τραυματισμό ή φλεγμονή στον εγκέφαλο και διαταραχή των ιστών του, έρχεται μια κατάσταση την οποία μπορούμε να ονομάσουμε ένα «βιολογικό χάος», στο οποίο ο ίδιος ο εγκέφαλος προσπαθεί να διορθώσει τις βλάβες που έχουν προκληθεί.
Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου είναι φορτισμένα μόρια οξυγόνου, συνδεδεμένα με τμήματα σιδήρου, που συνήθως προκύπτουν μετά από μια λοίμωξη ή τραυματισμό, εντός του αίματος.
Στον εγκέφαλο είναι τα πάντα θέμα «ισορροπιών».
Το εγκεφαλογράφημα, έχουμε δει στην Βιονευρολογική, ότι αποτελεί ένα πολύ σπουδαίο εργαλείο για την πιστοποίηση, δραστηριότητα και αυξομειώσεις της εγκεφαλικής βιοηλεκτρικής «παραγωγής».
Πρόκειται για μια τεχνική που αναπτύσσεται ενεργά στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, και αναμένεται να έρθει και στην Ελλάδα, όπου πλέον οι καταγεγραμμένες, ψηφιακά, εικόνες του εγκεφάλου ή του νευρικού συστήματος από τα κομπιούτερ είναι αφάνταστα πιο γρήγορες.
Είναι μια ανακάλυψη, που είναι πίσω εδώ και είκοσι ή και τριάντα χρόνια, που έγινε από τον Γερμανό καθηγητή Κόρν Χούμπερ, ο οποίος κατέγραψε στον εγκέφαλο περίπου ενάμιση δευτερόλεπτο, πριν από την εκτέλεση της πράξης, την σκέψη για την εκτέλεση της.
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νευρολογικά και διαγνωστικά, ακτινολογικά «εργαλεία» , η υπολογιστική μαγνητική τομογραφία δεν έχει καμία ακτινοβολία, καμία επιβάρυνση για τον ασθενή και διέπεται από μια τέτοια ψηφιακή τεχνολογία, που επιτρέπει κυριολεκτικά «κατορθώματα».
Σήμερα μπορούμε διεγείροντας κάποια αισθητήρια όργανα, γεγονός που κάνουμε τακτικά στην Βιονευρολογική, να καταγράψουμε από το σωματοαισθητικό φλοιό του εγκεφάλου τα ανάλογα δυναμικά.
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια καταγραφή από την επιφάνεια του κρανίου, αναίμακτη και ανώδυνη της ηλεκτρικής δραστηριότητας που παράγει ο εγκέφαλος.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Όλες οι εξετάσεις σήμερα που υπάρχουν στη σύγχρονη νευρολογία βασίζονται σε μετρήσεις της εγκεφαλικής ροής του αίματος ή του μεταβολισμού της γλυκόζης ή πολύ περισσότερο της μεταβολής των μικρών ηλεκτρικών πεδίων.
Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας. Συνήθως χτυπήματα στο κεφάλι μετά από τροχαίο ευθύνονται για επιληπτικές κρίσεις.
Τα αποθέματα της θυροξίνης που εντοπίζονται με αυξημένα αντισώματα έναντι της υπεροξειδάσης (αντι-TPO) είναι χαρακτηριστικά για την νόσο Hashimoto.
Μέχρι τώρα, λέγοντας τώρα μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, η κλινική νευρολογία είχε κυρίως στόχο την ανακάλυψη μικρών, ανατομικών, λειτουργικών διαταραχών στον εγκέφαλο.