Ελέγχουμε την απώλεια μνήμης, αγνοώντας το γήρας;
Οπωσδήποτε ναι.
Οπωσδήποτε ναι.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της νόσου του Alzheimer είναι οι διαταραχές της μνήμης και της μάθησης που αρχίζουν με έναν αργό τρόπο, αλλά αργότερα συνεχίζονται ραγδαία με αποτέλεσμα μέχρι και την πλήρη απώλεια και των δυο λειτουργιών
Oι διαταραχές της μνήμης και προσοχής είναι δυο συμπτώματα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις περιπτώσεις χρόνιας αϋπνίας
Στη Βιονευρολογική βλέπουμε τακτικά ασθενείς να έρχονται, οι οποίοι παραπονιούνται για απώλεια μνήμης, η οποία είναι σταδιακή, αλλά πολλές φορές φτάνει σε προχωρημένο στάδιο
Αυτό που μπορεί κανένας να φανταστεί τι γίνεται όταν χάνεται η μνήμη, με απλά λόγια μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε σαν μια μεγάλη καταστροφή
Νευρολογία-Ψυχιατρική- Η σημασία της χαμένης μνήμης [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Μια από τις μάστιγες του αιώνα κυριολεκτικά είναι η απώλεια της μνήμης που πλέον δε διακρίνει μικρούς και μεγάλους και συμβαίνει σε πολλές καταστάσεις, δημιουργεί πολλά νοσολογικά σύνδρομα και ταυτόχρονα παρουσιάζεται σαν συννοσηρότητα με διάφορες άλλες αρρώστιες
Αρκετές φορές και όχι παράδοξα, αλλά μετά από συστηματική έρευνα, τουλάχιστον εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε ότι υπάρχουν ολόκληρες οικογένειες που ο ένας μετά τον άλλο συστηματικά «χάνουν» τη μνήμη τους
Ο προσεκτικός έλεγχος της μνήμης είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της ψυχιατρικής εξέτασης και χρειάζεται πολλές φορές να επαναλαμβάνεται
Οι διαταραχές της μνήμης δεν είναι απαραίτητα πάντα ένας προάγγελος ή στοιχείο της νόσου του Alzheimer
Σήμερα για τον έλεγχο της μνήμης υπάρχει μια πληθώρα νευρολογικών, ψυχομετρικών και νευροφυσιολογικών εξετάσεων
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι μια οξεία αύξηση των συμπτωμάτων σχιζοφρένειας, κατάθλιψης, διαταραχών του ύπνου, επιληψίας κ
Πρόκειται για μια δυστυχώς πανάκριβη διαγνωστική μέθοδο, αλλά με ουσιαστικά αποτελέσματα, σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης
Από τη χρόνια εμπειρία με ασθενείς που υποφέρουν από προβλήματα μνήμης, στη Βιονευρολογική, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μνήμη είναι αυτή που δίνει ουσιαστικά συνέχεια στη ζωή μας
Μια από τις ύπουλες κλινικές εικόνες που αντιμετωπίζουμε στη Βιονευρολογική τακτικά, είναι η ξαφνική απώλεια της μνήμης
Σε πάρα πολλούς ασθενείς, όταν έχουμε μια εγκεφαλική διαταραχή, η οποία «ταράζει» την ισορροπία της ζυγαριάς μεταξύ του αληθινού και της φαντασίας, τότε προκύπτουν νοητικά κενά, τα οποία ο ασθενής ή τα καταλαβαίνει εν μέρει ή δεν καταλαβαίνει καθόλου
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό «δίπολο» η εμφάνιση διπλωπίας με ταυτόχρονα απώλεια μνήμης και παρουσία σύγχυσης σε ανθρώπους που έχουν προβλήματα με τη βασική αρτηρία
Οι διαταραχές της ενεργού μνήμης είναι από τα πλέον σπουδαιότερα νευροφυσιολογικά και ψυχιατρικά ευρήματα, σε ότι αφορά τις διάφορες ψυχικές αλλά και νευρολογικές ασθένειες
Το χαρακτηριστικό με τη μνήμη είναι ότι ενώ χάνεται με τη φθορά κάποιων εγκεφαλικών ιστών, παράλληλα αναγεννιέται με την παραγωγή κάποιων άλλων